Brother’s Column: De geel-groene karavaan!

Sinds enige tijd schrijft Brother namens Groen Geel Hart een column voor het Haagse magazine ADOratie. Onderstaande column is gepubliceerd in de laatste editie van ADOratie.

Ga er maar aan staan. Een positief stuk schrijven nadat je club gedegradeerd is. Gelukkig kon daar twee weken overheen gaan om de eerste emoties te laten bezinken. Want wat voelde ik? Woede? Frustraties? Teleurstelling? Eigenlijk was het een twee seizoenen lang durende lijdensweg en eigenlijk zagen we dit natuurlijk -op een kleine opleving na- al een tijdje aankomen. Het was bij vlagen een marteling aan je ogen en we konden de emoties ook niet direct uiten. Zouden wij nog invloed hebben gehad als we tijdens de wedstrijd ons ongenoegen konden laten blijken? Hadden er spelers dan een stapje extra gedaan? We zullen het nooit weten en eigenlijk heeft het ook niet zoveel zin om daarover na te denken.

Na mijn alweer vijfde degradatie -een soort van twijfelachtige jubileum- ben ik bijna een deskundige geworden maar in de eerdere degradaties zaten zowaar nog meer dramatiek. Een eretribune die in de brand gestoken werd, een veldslag in Deventer waarna prompt de clubnaam veranderd werd en gestaakte wedstrijden kunnen worden gelinkt aan die donkere seizoenen. Wat dat betreft hebben de maatregelen omtrent de pandemie veldbestormingen, vuurwerk, spreekkoren en andere calamiteiten in ieder geval voorkomen. Tot zover de niet echt vrolijke opening van dit verhaal. Want laten het ook van de zonnige kant bekijken. Het afgelopen seizoen zag ik tegen de wedstrijden op, in plaats van ernaar uit te kijken. Nooit dominerend in het veld en dat zal het komende seizoen wel anders worden.

Het geeft ook een kans op meerdere fronten schoon schip te maken. Ik wil onder meer graag spelers op het veld zien, waar ik sympathie voor kan krijgen. En is het niet vanwege zijn kwaliteiten, dan wel vanwege zijn mentaliteit. Met een vleugje Haags er in, het liefst een Hagenees (Thomas Verheydt ?), maar in ieder geval een ‘Haagse’ mentaliteit. Cor Lems was immers ook een Rotterdammer, maar brak zijn benen als het moest om een goed resultaat voor onze club te halen. Dat dus…

Edit: WB-Editz

En waren mijn leukste jaren als supporter niet toen we kampioen werden in de Eerste Divisie? Jawel! Vooral het seizoen 1985/1986 is er eentje waar nog steeds over gesproken wordt. Hoe het steeds meer begon te leven en wedstrijden als Veendam-uit met bijna duizend supporters in het kielzog van de spelersbus waren heel normaal dat jaar. Niemand hield ons tegen! Op het veld niet en de supporters volgden en steunden hen overal.

Sfeerverhogend vuurwerk, geel-groen geverfde kippen op het veld gegooid door Midden Noord en de eerste giga-vlag die in Nederland uitgerold werd, zorgde elke week voor kippenvel in overtreffende trap. Met de beste wil van de spelers en gesteund door trouwe en fanatieke supporters, kan er voor hetzelfde geld weer iets prachtigs groeien. Het is ook een mooie gelegenheid en uitdaging voor de club én de supporters om met een schone lei te beginnen en te laten zien wat de club eigenlijk voor de stad en hun bewoners betekent!

Daarom gaan wij van GroenGeelHart -en ook andere supportersgroepen- er een schepje bovenop doen om de club te steunen, middels het up-to-date volgen van de club met leuke en positieve items en nieuwe merchandise-artikelen, zodat we hopelijk zo snel mogelijk weer met rechte rug richting het stadion kunnen trekken! Wat zou het mooi zijn als we met z’n allen die geel-groene karavaan weer door het land kunnen laten trekken!