Brother’s column: JUICHEN!

Enigszins ongemakkelijk ging ik er voor zitten, het duel met de Tricolores, de koninklijke, de Kruikenzeikers, het Aj#x van het Zuiden….. Als er een ranglijst is met bijnamen, dan is Willem 2 trotse koploper. Maar voor bijnamen krijg je geen punten, dus was er een heuse strijd om uit de onderste laag van de middenmoot weg te komen. De laatste jaren is er steevast een goed resultaat behaald in Tilburg, maar gezien het spel van de laatste tijd durfde ik er nog niet lekker voor te gaan zitten. Ik zag beelden in de catacomben van het stadion waar spelers vooral tegenstanders hartelijk begroetten en menig schouderklopje werd uitgedeeld aan de gemeende concurrent alsof het een reünie was. Zelf ben ik meer van de psychologische oorlogsvoering, waar decennia geleden onze held Aad Mansveld een grootmeester in was, of gewoon de rauwe variant, zoals in de tijd van Martin Jol en Michel Adam, waar de tegenstander in de spelerstunnel al gewoon getackeld werd voordat hij een grasspriet gevoeld had. Maar natuurlijk moet ik daar wat ruimdenkender in zijn, als je tenslotte met een goed resultaat van het veld stapt, dan is het gebonk in een blikken spelerstunnel niet zozeer van belang!

De wedstrijd begon en ik bemerkte een positievere instelling in het veld. Coaching, meer beleving en acceptatie waren de sleutelwoorden las ik op het veld. We werden ook niet echt tegengewerkt door Willem 2 en de eerste de beste aardige opzet resulteerde meteen in een goede goal van Erik Falkenburg. Ik twijfel of de eerste aanname zo bedoeld was, maar na een korte draai had hij een prima uithaal en maakte hij de 0-1. Nou scoort Falkenburg niet vaak meer, maar als hij ook alleen maar gaat juichen tegen clubs waar hij NIET gespeeld heeft, dan zal het juichen van Erik Falkenburg een zeldzaamheid worden! En dat is eigenlijk wel treurig, want JUICHEN is toch waar het eigenlijk om gaat.

Sommige spelers (Sol) kunnen ongestraft bewust een elleboog bewust tegen de kin van een tegenstander geven zonder bestraft te worden en anderen hoeven maar verkeerd te kijken en kijken met dat verkeerde oog tegen een gele kaart aan… Maar ik was in ieder geval blij dat Tommie weer in de verdediging mocht staan, aangezien Nick Kuipers letterlijk alles in de tweede versnelling doet. Becker moest zijn man uit de wedstrijd spelen en dat lukte hem prima! Niet op basis van een paar onnavolgbare schijnbewegingen maar omdat hij na een lichte blessurebehandeling weer het veld mocht betreden en zijn tegenstander, die hem niet zag aankomen, compleet ondersteboven liep. Misschien een leuk truukje om aanstaande zondag weer eens te proberen!?
Nou had ik dit seizoen meer verwacht van Troupée en begon hij deze wedstrijd weer met slordig balverlies, het moet gezegd worden dat hij beter in de wedstrijd kwam en zowaar een aandeel had bij de goals.
Als ik het iemand gun om te scoren is het Lex Immers en dat deed hij met een droog maar goed schot! Een speler met een Haags hart en misschien niet altijd gelukkig in zijn acties, maar als hij de bal verliest, dan kan je op de stopwatch checken dat hij binnen drie seconden weer voor zijn tegenstander staat om de bal te heroveren. Hard werkend en bij vlagen een goeie en splijtende pass. Danny Bakker-toeval of niet; ook een Haagse jongen-, zie ik er ook graag bij omdat hij rust brengt in het gebied waar Haags en Afrikaans temperament soms voor onrust zaait.
El Khayati kon deze keer niet zo beslissend en bepalend zoals wij vaak van hem gezien hebben, maar met zijn met gevoel gegeven voorzet, kon Lex goed inkoppen en mocht Abdenasser weer een streepje achter zijn naam zetten onder de noemer assists.
De wedstrijd kon simpel uitgespeeld worden en de opluchting was groot bij een ieder met een Haags hart en ook onze bleke en rossige trainer had weer wat kleur op de wangen in deze winterse temperaturen..
Zo zie je maar, vooraf vreesde ik het ergste (met de zogenaamde gemoedelijke opkomst voor de wedstrijd) en achteraf is de conclusie dat dit de voorlopig gemakkelijkste overwinning van het seizoen was. Na één wedstrijd kan de wereld er weer heel anders uitzien, zeker bij onze club. Stiekem hoop ik nog dat de spelers ons (en zeker de supporters die er altijd zijn) vlak voor de kerst, een prachtig cadeau gaan geven! Ik ben benieuwd!

BROTHER