Zwinkels broodnuchter onder record: ‘ADO en ik zijn gewoon goed voor elkaar’

In een tijd dat Eredivisie-spelers sneller van club wisselen dan van schoenen is Robert Zwinkels (34) een baken van stabiliteit. De doelman van ADO Den Haag staat aan de vooravond van zijn dertiende seizoen in de Hofstad en is daarmee de langst dienende speler in de competitie. Hoe kijkt hij daar zelf naar, en ziet hij zich nog eens in een ander shirt spelen van dat van ADO Den Haag?

Hoe kijk jij naar jouw status als meest loyale Eredivisie-speler? Vind je het iets bijzonders?
‘Dingen lopen zoals ze lopen natuurlijk. Het is niet iets waar je mee bezig bent als je begint. Het is ontstaan. Elke keer als een contractverlenging aan de orde was kwamen we uit dat we graag met elkaar doorwilden. Doe dat vijf of zes keer en dan zit je zo op dertien jaar en ben je recordhouder in de Eredivisie. Het is eigenlijk niet zo spannend.’

Je bent er dus niet trots op?
‘Nee, eigenlijk niet zo. Je kunt het op meerdere manieren uitleggen. Aan de ene kant ben ik nooit doorgegroeid naar een hoger niveau, aan de andere kant ben ik ook nooit afgezakt. Ik heb gewoon altijd lekker op mijn plek gezeten hier. Ik heb qua blessures natuurlijk een aantal dieptepunten gehad. De club is op die momenten altijd achter me blijven staan en ik heb geprobeerd dat vertrouwen terug te betalen. Zo zijn ADO en ik goed voor elkaar geweest.’

Je begint het seizoen nu als eerste keeper, maar dat is voor het eerst in lange tijd.
‘In mijn beginjaren ben ik een paar jaar eerste keeper geweest, toen kwamen een paar vervelende blessures. De jaren hiervoor ben ik telkens als tweede man begonnen. Nu weer eens als eerste doelman, dat is heel erg leuk. Dat is waar je het allemaal voor doet.’

Had je het verwacht dat het nog eens zou gebeuren?
‘Ik weet dat ik het kan, alleen de keuze van de trainers viel telkens op een andere keeper. Dan heb je je in die rol te schikken. Als keeper moet je soms wat geduldiger zijn. Je krijgt geen invalbeurtjes, het is een heel ander spelletje dan bij voetballers. Daarom is het voor jonge keepers ook zo moeilijk door te breken. Je moet je kans gelijk pakken, of je wordt aan de kant gezet. Ik doe gewoon elke dag mijn uiterste best en dan hoop ik dat de trainer mij kiest. Fons Groenendijk heeft afgelopen seizoen voor mij gekozen, daar ben ik blij mee en het ging prima.’

Je hebt in de afgelopen twaalf jaar met heel veel keepers geconcurreerd. Zaten er keepers tussen waarbij je simpelweg kansloos was in de strijd?
‘In het begin zat ik achter Dorus de Vries. Die raakte geblesseerd en toen haalden ze Jaroslav Drobny van Fulham. Ik was toen begin twintig, hartstikke jong. Toen ik in die periode eens een wedstrijdje mocht keepen wist ik echt mijn plek wel. Dat werd duidelijk gemaakt en daar schikte ik me in. Ik kon veel van die mannen leren.’

Ik zat zonet door wat oude Seizoensgidsen te bladeren, om te zien wat voor spelers jij door de jaren heen allemaal voorbij hebt zien komen. Sta je daar weleens bij stil, hoeveel je er hebt zien komen en gaan?
‘Ja, bij de kleedkamers hangt van alle ADO-spelers sinds 2002 een met pen getekend portret. Met negentig procent van die spelers heb ik gespeeld, van Michael Mols tot Stijn Vreven. Noem het allemaal maar op. Heel veel bijzondere types. Dat is erg leuk. Ze zeggen weleens dat ik maar bij één club heb gezeten, maar de doorloopsnelheid ligt zo hoog… Elk jaar is anders. Ik heb bovendien wel een stuk of tien directeuren voorbij zien komen. Supporters zijn de enige stabiele factor geweest.’

Heb jij als clubspeler een bijzondere band met de fans?
‘Ik heb een goede band met ze. Als ik slecht keep hoor ik het wel, maar als ik goed keep wordt het ook gewaardeerd. Zoals het hoort. Ik ben zelf geen Hagenees, ik ben een Westlander. Maar mijn broer en vader hebben allebei voor ADO Den Haag gekeept. Dus ik heb wel veel van ADO meegekregen van kleins af aan, toen zat ik ook op de tribune.’

Ben je nog bang dat ADO een keeper erbij haalt, waardoor jij je dertiende seizoen alsnog doorbrengt als reserve?
‘Kijk, ik speel vrijdag tegen FC Utrecht en dan moet ik presteren. Dat er een keeper bij gaat komen is aan de orde, zo is profvoetbal. Iedereen vecht voor zijn plekje en ik zal voor mijn plekje vechten wanneer die keeper komt. Zolang ik blijf presteren, wordt het voor die ander niet makkelijk om er tussen te komen.’

Verwacht je dat je hier je loopbaan afsluit, of heb jij toch nog de behoefte ergens anders te gaan kijken?
‘Je weet niet hoe dingen lopen. Stel als de club aan het einde van het jaar niet door wil en ik wel, dan heb je een ding. Dan moet ik iets anders zoeken. Maar ik heb het hier heel goed naar mijn zin. De laatste jaren wilde de club ook altijd met mij door. Of ik een veertiende jaar ga halen zien we aan het einde van dit jaar wel. Eerst maar een seizoen nummer dertien volmaken.’