Beugelsdijk: Ik doe geen domme dingen meer

Tommie Beugelsdijk (25) was een jaar terug ook in Spanje, maar toen met zijn vorige club FSV Frankfurt. Nu is alles anders. De verdediger keerde afgelopen zomer terug in zijn stad en bij zijn grote voetballiefde ADO. ,,Daar ben ik het gelukkigst.” ‘De Onverzettelijke’ over trainingskampen, latje trappen, scoren en Vivaldi. ,,Doe mij maar Frans Duijts en Django Wagner.”

Het zwembad van het Almenara Hotel in Sotogrande ligt er deze middag maagdelijk bij. Geen joelende voetballers op de rand, geen geplons of bommetjes. Dat is voor het eerst sinds ADO Den Haag zijn intrek heeft genomen in het luxueuze resort met enerzijds uitzicht op een riante golfbaan en aan de andere kant de Middellandse Zee.

In de voorbije dagen moest de verliezer van het ‘latje trap’ een verplichte duik nemen. In trainingsoutfit. Tommie Beugelsdijk (25) weet er alles van. Hij is al een keer de Sjaak geweest. ,,Kijk,” laat hij op zijn telefoon zien, ,,iemand heeft me getagd op Facebook.”

Het is een filmpje van iemand die de bal op de lat schiet en erbij schrijft: zó moet het. Beugelsdijk grijnst. Daar was twee dagen terug, toen hij verloor en dus ballendienst had, geen aanleiding voor. Schoot hij van drift een bal richting de sinaasappelbomen. ,,Wat dacht je, ik zat er elke keer centimeters vanaf.”

Het mag de pret niet drukken voor de Hagenaar die momenteel lekker in zijn vel steekt. In Zuid-Spanje is het voetballeven goed tijdens het trainingskamp. ,,Het weer, het eten, de bedden zijn allemaal prima. Het is zwaar, maar dat moet ook. En zeven dagen is te doen. Vorig jaar zat ik met Frankfurt ook in Spanje. Waren elf dagen. Best lang. Ik was geblesseerd, maar ik zag die gasten lopen, jongen, lópen.”

De verdediger heeft een middagje vrij. Dat betekent: chillen met kamergenoot Giovanni Korte op het balkon, bakkies koffie drinken en een serietje kijken.

,,Narcos. Van die drugsbende van Pablo Escobar,” verduidelijkt Beugelsdijk die vanavond een uitje heeft. ,,Gaan we naar die derby Betis Sevilla tegen Sevilla. Hoe gaaf is dat.”

Kans
Beugelsdijk heeft een paar roerige maanden achter de rug. De Hagenaar keerde terug naar ADO, verhuisde naar Den Haag, was twee maanden geblesseerd en moest toen wachten op zijn kans. Die kwam. Met als kers op de taart zijn fraaie goal in de galavoorstelling tegen Heerenveen (0-4). Beugelsdijk passeerde verdediger St. Juste met een wippertje en haalde met links uit. ,,Ik heb veel reacties gekregen. Doe ik niet dagelijks, nee, maar het is natuurlijk ook niet zo dat ik niet kan voetballen. Anders speel je niet in de Eredivisie. Mijn eerste taak is de spits uitschakelen. Als die niet scoort, ben ik al een heel end.”

Sneller dan gedacht maakte hij dit seizoen zijn rentree, maar twee weken later zat Beugelsdijk alweer in de lappenmand. Ging hij door zijn knie. ,,Dat was schrikken. Ik maakte een verkeerde beweging. Wist meteen: dit is foute boel. De dokter kon ook niks zeggen, omdat er vocht in zat. Ga je op Google zoeken. Nou, dan word je pas ongelukkig. Dan lees je: negen maanden. Operatie. Kruisband. Alles wat daar stond, voelde ik. Al denk je misschien dat je het voelt omdat je het leest. Uiteindelijk was het zes tot acht weken. Wat was ik blij.”

Beugelsdijk vouwt de armen over elkaar. Hij oogt ontspannen. Rustig. Oh, begin dáár niet over. Hij maakt een wegwerpgebaar. Voormalig kickbokstrainer en personal trainer Ed Groven, die ook als DJ werkzaam is, vertelde eerder deze week dat hij Beugelsdijk ooit rustig maakte met bokslesjes op muziek van Vivaldi. ,,Dat is alweer even geleden. Ik wist het amper meer, maar ik ben al een tijdje volwassen, hoor. Doe geen domme dingen meer. Ik deel wel eens een tikkie uit, maar zal het team nooit duperen. Al in Duitsland ben ik veranderd. Er is een ander persoon teruggekomen bij ADO,” vertelt Beugelsdijk die één keer in de week een bokstraining heeft met Groven. Zónder Vivaldi. ,,Ik hou van Nederlandse muziek. Django Wagner, Frans Duijts. Dáár word ik vrolijk van.”