Rene’s Column: Over Legia, Wojtek Wisinski, Excelsior en ons toernooi!

Iedere man heeft tijdens zijn leven weleens van die momenten dat hij zichzelf zo’n beetje de grootste penis van het universum vindt. Ik had afgelopen zondag, om 19.00 uur,  zo’n moment toen de spelers van Legia Warschau en FC Den Haag het veld van het Wojska Polskiego stadion betraden.  De opkomst was fantastisch! De sfeer was zo mooi dat hij met geen toetsenbord te beschrijven is.  Een springende en zingende mensenmassa, al dan niet met ontbloot bovenlijf, rookpotten, mega spandoeken en schitterende vlaggen. Kortom genieten pur sang voor de supporters van beide clubs, voor de liefhebbers van voetbaltifosi en voor de liefhebbers van mannen, met ontbloot bovenlijf, op de tribune van een voetbalstadion.

Al vanaf de eerste minuut nadat ik de wedstrijdbeelden kon zien, via een Russische site, voelde ik mezelf lulletje lampenkatoen XXL.  Daar zat ik dan via een of andere vage verbinding naar de haperende beelden op het scherm van mijn afgeschreven laptop te kijken. Ik had er bij moeten zijn! Dit was een gemiste kans die meer pijn deed als alle gemiste kansen, van Milic,  Carraciolo, Oper en Powel, in de afgelopen twee seizoenen bij elkaar. De wedstrijd Legia Warschau – FC Den Haag was voetbal zoals voetbal bedoeld is.

De blik in de ogen van supporter  Wojtek Wisinski vond ik misschien nog wel het mooiste beeld dat, op het scherm van mijn laptop, de revue passeerde.  De ernstig zieke Wojtek, initiator van de vriendschap tussen Legia en Den Haag, was zichtbaar trots en ontroerd tegelijk.  Vanaf de grasmat zag Wojtek de supporters, gedurende de gehele wedstrijd, samen feestvieren alsof hun leven er van afhing. Als het bewijs dat voetbal verbroedert nog niet was geleverd dan is het tijdens deze wedstrijd geleverd. Het besef dat je de grondlegger bent van zoveel moois dat moet een mens een onbeschrijfelijk gevoel van euforie geven. Een gevoel dat ik in de ogen van Wojtek dacht te zien.

De dag na de wedstrijd verschenen er al legio legia filmpjes op het www. Ik heb maar niet gekeken want ik zal mezelf ongetwijfeld alleen nog maar een nog grotere penis  vinden omdat ik niet van de partij was. Al realiseer ik me ook dat alles betrekkelijk is. Terwijl ik met een heerlijk stuk appeltaart, met verse slagroom, en een verkeerde koffie naar een haperende livestream zat te kijken, zaten een paar kilometer verderop in Chili 33 gasten, al 2 maanden lang, 624 meter onder de grond.  Daar zullen ongetwijfeld voetballiefhebbers bij zitten die toch zeker een wedstrijdje of 8 van hun favoriete club gemist zullen hebben.  Als je dat in ogenschouw neemt dan heb je, ook als je niet in Polen bent geweest, weinig reden tot klagen. Alle zullen de mensen die een langdurig verblijf, met een grote groep gelijkgestemde van hetzelfde geslacht, in een Zuid Amerikaanse darkroom hoog op het verlanglijstje hebben staan daar ongetwijfeld anders over denken.

Na de wedstrijd tegen Legia staat komend weekend  alweer de volgende spectaculaire wedstrijd op het programma. Zaterdag komt namelijk  DE club van Rotterdam, Excelsior,  op visite in het Aad Mansveld stadion.  De kralingers presteren boven verwachting en hebben hun ‘grote broer’ Feyenoord , op basis van de stand op de ranglijst, gedegradeerd  tot ‘kleine broer’. Je gaat haast denk dat, vriend van GGH, Don Leo Beenhakker de verkeerde spelers heeft verhuurd.

Excelsior staat onder leiding van trainer Alex Pastoor.  Alex heeft  drie kinderen en daarmee is het bewijs geleverd  dat hij zoals een goed pastoor betaamt niet voor het zingen de kerk uitgaat.  Vanaf vorige week is ex-Ajacied Kevin Bobson bij de kralingers op proef. Op het moment van schrijven, van deze column, weet Bobson nog niet of hij een contract gaat krijgen. Excelsior maakt zich hier enigszins schuldig aan Yuri van Gelder praktijken oftewel iemand aan het lijntje houden. Voor Bobson hoeven we dus zeer waarschijnlijk niet te vrezen.

Voor wie moeten we eigenlijk wel vrezen? De kralingers hebben tot nu toe 10 punten behaald waarvan 9 in thuiswedstrijden.  Iedere speler van Excelsior vind ik kwalitatief minder dan zijn tegenspeler bij FCDH.  De enige waar we voor uit moeten kijken is Guyon Fernandez en dat is bizar.
Toen Fernandez nog bij ons speelde vond ik het een zeer matige speler die tijdens zijn optredens in de hoofdmacht alles behalve indruk wist te maken. Ik vond het dan ook niet meer dan logisch dat zijn contract niet werd verlengd.  Nu baal ik er van dat de KNVB, tijdens een hoger beroep, een van zijn vier wedstrijden schorsing heeft omgezet in een voorwaardelijke wedstrijd. Hierdoor maakt Fernandez uitgerekend tegen ons zijn rentree. Fernandez zal er alles aan doen om het ongelijk van Den Haag te bewijzen.  Je kunt er vergif op innemen  dat hij blijft lopen totdat hij zwart voor ogen ziet.  Excelsior heeft zonder Fernandez in de basis, hij wist al 4 keer te scoren, dit seizoen nog geen punt gehaald dus kunnen we spreken van het Guyon Fernandez effect.  Wat mij betreft buigen  wij dit zaterdag om in  het Guyon Fernandez defect want zelfs met deze hardloper in de ploeg, die toevallig al 4 keer dit seizoen een bal goed heeft geraakt, mogen wij natuurlijk nooit van deze ‘oude kranten’ club verliezen.

Ik denk nog een keer terug aan de wedstrijd tegen Legia.  Wat een happening! Dit  zou eigenlijk een jaarlijks terugkerend evenement moeten worden. Sterker nog we moeten er een  toernooi van maken.  Ieder jaar, tijdens de voorbereiding, een toernooi met Legia Warschau,  Swansea, Club Brugge en FCDH.  Uiteraard wil ik ook graag Juventus daarbij hebben maar ik vrees dat, dat niet haalbaar is.  Zo’n toernooi zou geweldig zijn.  In de meest ideale situatie is iedere club om de beurt gastheer.  Een dergelijk toernooi zorgt voor goed bezette stadions, een fantastische sfeer, veel inkomsten voor de club, op het gebied van catering en merchandise, en is ook nog eens zeer aantrekkelijk voor de lokale horeca.  Zoiets moet toch te regelen zijn? Laten we volgend seizoen beginnen in Den Haag!