Rene’s Column: Goed gespeeld Karim !

Het was ongeveer 15 jaar geleden toen ik, voor het eerst, een bezoek bracht aan een voetbalwedstrijd in Engeland. Op uitnodiging van een zakenrelatie ging ik naar de wedstrijd Manchester United – Chelsea. Het bezoeken van een wedstrijd in Engeland is een geweldige happening die ik iedere voetbalfan kan aanraden. Want de manier waarop die Engelse voetbal beleven is natuurlijk helemaal top. Wat een passie! Ze schreeuwen en zingen alsof hun leven er van afhangt. De volgende dag kreeg ik een rondleiding door het  ‘ Theatre of Dreams’ zoals Old Trafford ook wel wordt genoemd. Het meest opvallende dat er, tijdens de rondleiding, werd verteld is dat er in het stadion een vak was waar blinde supporters de wedstrijd kunnen volgen. Dit vak was ook iedere wedstrijd stijf uitverkocht. De blinde supporters genoten zo intens van de sfeer dat dit, alleen al ,voor hun een bezoek aan de wedstrijd de moeite waard maakte.

Wij speelden toen, gelukkig nog, in het prachtige Zuiderpark. En toen ik over het verhaal van de blindentribune na ging denken dacht ik bij mezelf waarom eigenlijk niet bij FC Den Haag ook zo’n tribune. De sfeer in het Zuiderpark was vergelijkbaar met die in Engeland. Iedere wedstrijd zorgde die paar duizend Haagse kelen voor een oorverdovende tyfusherrie waardoor iedere tegenstander met angst en beven de Haagse wei betrad. Prettige bijkomstigheid, voor een blinde, was dat het voetbal, ook in het Zuiderpark, de laatste seizoenen niet om aan te zien was. Dus was FC Den Haag zeker toen de ideale club voor een blinde om fan van te worden. Ik zeg bewust toen want zoals, de Haagse band, Direct zingt: ‘The times are changing’. Niet met betrekking tot het voetbal want dat is nog steeds niet om aan te zien. Maar wel qua herrie want in het nieuwe stadion kan je vaak een speld horen vallen op de tribune.  Hierdoor zijn wij niet meer interessant voor de blinde voetbalfan. Dat neemt niet weg dat wij wel degelijk blinde mensen in ons stadion hebben alleen zitten die bij ons niet op de tribune maar op de bank.

Want hoe blind moet je zijn om een speler als Karim Soltani, die al wekenlang geen pepernoot raakt, iedere keer een basisplaats te geven? Tegen Vitesse kreeg Soltani na 89 minuten zelfs een applauswissel !Alleen was het applaus niet voor zijn goede prestatie maar vanwege zijn geweldige wanprestatie. Het cynische applausje was mede bedoeld voor Raymond Atteveld die  zijn franse lieveling, met de wissel, niet alleen uit zijn lijden verloste maar daarmee ook de 10.000 aanwezige Den Haag fans uit hun lijden verloste. Want het gestuntel van Soltani doet gewoon pijn aan je ogen.

Deze week kwam er eindelijk een positief bericht in de media. Soltani zou na dit seizoen zijn koffers kunnen pakken. Dit was echter op onwaarheden gebaseerd want volgens Raymond is er, gelukkig, nog steeds kans op een langer verblijf van zijn lievelingsspeler. Ik ben er van overtuigd dat iedere andere trainer hem allang terug naar Frankrijk had gestuurd. Desnoods hadden ze hem zelf, achterop de kameel, gebracht. Nou moet ik Soltani ook niet omdat hij Frans is. Ik heb altijd al een bloedhekel gehad aan Fransen. Frans Bauer, Lange Frans, Frans Adelaar. Ik vind ze, stuk voor stuk, allemaal klootzakken.

Hoe blind moet je zijn om een speler als Bosschaart iedere wedstrijd weer centraal achterin te zetten? Bosschaart heeft een goede trap en is in staat een bal over lange afstand op je stropdas neer te leggen. Alleen doet hij dat, vrijwel altijd, op de stropdas van de tegenstander. Ook deze wedstrijd had Pascal weer bijna een mooie assist. Toen hij met een schitterende breedtepass Vitesse aanvaller Junker in stelling bracht. Gelukkig voor ons kon Derijck redding brengen wat hem op een gele kaart kwam te staan. Bosschaart is opbouwend dramatisch. Waarom nog steeds geen Kum in het centrum? Kum is een betere verdediger en is ook beter in de opbouw. Alleen komt dat er als rechtspoot op de linksbackpositie niet uit.

Hoe blind moet je zijn om Richard Knopper, vorig seizoen nog clubtopscorer met 10 doelpunten, pas na 89 minuten de wei in te sturen? Knopper is met al zijn ervaring van grote waarde voor de ploeg en heeft bovendien iets waar dringend behoefte aan is namelijk: scorend vermogen. Iedereen ziet dat hij een basisplaats moet hebben. Behalve RA.

Dan het debuut van Oper in de basis. Oper is een aankoop van RA en is alles behalve ‘in the blind’gekocht. Want Raymond heeft bij Roda gewerkt met Oper en kent zijn kwaliteiten dus als geen ander. De club heeft weinig te besteden en Oper was transfervrij. Maar goed de beste man zal een redelijk salaris verdienen en dan verwacht je ook dat hij een echte versterking is. Tegen Vitesse en ook tijdens zijn eerdere invalbeurten heeft hij nog niet laten zien dat hij toegevoegde waarde heeft. Op zich is het al veelzeggend dat RA in vorige wedstrijden vasthield aan Milic, die slecht functioneert, terwijl terwijl Oper fit op de bank zat. Tegen Vitesse werd Oper al na 70 minuten gewisseld. Je gaat haast denken dat het vertrouwen van Ra, in de kwaliteiten van zijn eigen ‘aankoop’, niet heel groot is.  Ik vrees het ergste maar geef Oper nog even het voordeel van de twijfel.

Was het dan weer allemaal klote? Nou bijna allemaal want Toornstra en Verhoek waren voor mij de enige twee ‘lichtpuntjes’. Toornstra viel voor de zoveelste keer dit seizoen op vanwege zijn werklust en voetbalintellect of gogme zoals onze vriend de heer Louis  van G, uit Munchen, dat altijd zo mooi noemt. Verhoek vond ik ook erg gretig, werkte hard en had een aantal goede voorzetten.

Wat mij verder opviel was de sloomheid bij de  spelhervattingen. Het leek wel alsof de spelers dachten dat we met 5-0 voor stonden. Alles ging op het gemakkie (doeltrappen Zwinkels, inworpen Buijs en corners Bosschaart). Ongelooflijk, als je in de degradatiezone staat en je voetbalt tegen zo’n stelletje koekkebakkers uit Arnhem dan moet je zo  snel mogelijk die voorsprong willen pakken. En daarbij is iedere minuut die je verspeeld bij spelhervattingen doodzonde. Dit zegt bij mij toch wel iets over de instelling van de ploeg en, het ontbreken van, de absolute wil om te winnen.

Die wil zag ik ook niet terug bij trainer RA. Vanaf mijn plek op de tribune had ik mooi zicht op RA.RA zat de hele wedstrijd als een dood vogeltje op de bank. Gedurende de hele wedstrijd kwam er niks uit die grote snavel.  Tot in de 89ste minuut bij de wissel van Karim Soltani. Soltani liep naar de bank gaf Raymond een stevige hand waarop Raymond zijn snavel open deed en zei: ‘goed gespeeld Karim’. Hoe blind kan je zijn?