Rene’s Column: Raymond A vs Jan de Jonge

SC Heerenveen moet alweer op zoek naar een nieuwe trainer. Jan de Jonge ziet ‘t niet gebeuren dat hij de Friese club uit het sportieve dal haalt. “Het blijkt niet te werken, ik geef daarom de opdracht terug aan het bestuur”, aldus De Jonge.

Tijdens de wedstrijd FC Den Haag-Heerenveen zaten er een paar friese supporters voor mij op de tribune. De meest opmerkelijk was een meisje met een gigantische bos rode krullen en twee heerlijke volle lippen. Deze lippen deden mij denken aan de enige friese term die ik ken: ‘stok slobberje’. Mochten er wedstrijden stok slobberje worden gehouden, in Friesland, dan is zij vast en zeker kampioenskandidaat numero uno.

Helaas raakte ik niet met haar aan de praat maar met haar vader. Als je hem  hoorde praten was het net of je naar een interview met Foppe de Haan zat te luisteren. De man vertelde mij dat hij verbaasd was dat Den Haag met deze selectie zo laag staat. Hij zij letterlijk: ‘jullie hebben hetzelfde probleem als ons namelijk een lul van een trainer die de boel niet aan het voetballen krijgt’. (Met betrekking tot dat lul wil ik nog wel even opmerken dat hij ook nul  gezegd kan hebben want als er een volk niet te verstaan is zijn het die friezen natuurlijk) Maar goed duidelijk was dat mijn nieuwe friese vriend niet gecharmeerd was van Jan de Jonge en Raymond Atteveld.
Ik vroeg aan hem wat vind je allemaal slecht aan Jan de Jonge dan? Hij zei: ‘die vent maakt rare opstellingen, maakt de spelers niet beter en het lijkt net of hij de spelers niet weet te motiveren’  Het was net of ik mezelf hoorde lullen maar dan over Atteveld. Een andere overeenkomst tussen deze heren is dat ze, momenteel, een club trainen waar ze ook als speler actief zijn geweest.

Deze week stond er een artikel in het blad Elf waarin wordt beweerd dat een deel van de spelersgroep niet achter het systeem (4-3-3) staat dat door RA wordt gespeeld. Een deel van de groep zou de voorkeur geven aan (4-4-2). Vorige week zijn er, na de training, ook nog een aantal spelers naar Kootwijk gestapt om hun onvrede te uiten over het gedrag van RA. Die tijdens een oefening op de training weer eens als een wildeman tekeer zou zijn gegaan. Het is dus inmiddels ook geen publiek geheim meer dat RA door een groot deel van de spelersgroep niet meer wordt gepruimd. Je kon dat ook zien na de haagse treffers tegen Heerenveen. Als een trainer zo zwaar onder vuur ligt, maar populair is binnen de spelersgroep, dan wordt hij na een beslissende goal doorgaans doodgeknuffeld door de spelers. Dat was bij RA bepaald niet het geval de spelers vierden hun eigen feestje, met de bank, en RA stond erbij en keer er naar alsof hij de trainer van de tegenpartij was

Zijn haagse avontuur moet voor RA een groot Roda Dejavu zijn want ook daar wist hij amper wedstrijden te winnen (2 overwinningen in de laatste 10 maanden bij Roda!!!!) en ook daar werd zijn spartaanse aanpak door de meerderheid van de spelers niet op prijs gesteld.

In de wedstrijd tegen FC Groningen werd er bij vlagen best goed gespeeld en deden we zeker niet onder voor de plaatselijke FC. Tot aan de zestien was Den Haag dreigend maar de schoten op doel waren weer van het niveau comedy capers. Wederom werd duidelijk dat de ploeg scorend vermogen ontbeert en dan laat je de topscorer van vorig seizoen zowat de hele wedstrijd op de bank zitten. Een tactische logica van het niveau peuterspeelzaal.

Nog even terug naar Jan de Jonge. Samen met mijn nieuwe friese vriend kwam ik, tijdens FC Den Haag- Heerenveen, dus tot de conclusie dat er veel overeenkomsten zijn tussen Jan de Jonge en Raymond Atteveld. Ik ken Jan de Jonge niet goed maar mij is, gisteren, duidelijk geworden dat er ook verschillen zijn tussen beide trainers.

Jan de Jonge is zeer kritisch op zijn eigen functioneren en moet haast wel ongelooflijk veel van de club houden waar hij zelf als speler en trainer actief is geweest. Jan ziet zelf in dat hij niet de juiste trainer is voor dit team en dat hij het team niet aan het voetballen krijgt. Dit heeft Jan doen besluiten om de handdoek in de ring te gooien. Een moedig besluit van een professionele trainer die als geen ander beseft dat chemie tussen een spelersgroep en een trainer de sleutel is tot succes. En als die chemie ontbreekt dan is het mission impossible. Jan gaat nu weer zijn oude functie bij Heerenveen uitoefenen namelijk hoofd jeugdopleidingen.

Maar misschien vergis ik mezelf en lijkt ook Raymond in dit opzicht op Jan en ziet ook Raymond in dat het voor hem ook mission impossible is. Het zal me verbazen maar er gebeuren wel meer rare dingen in dit heelal. Mocht Raymond tot inzicht komen dan lijkt het mij in ieder geval niet wenselijk dat hij een andere functie binnen de club gaat betreden. Stel je voor Raymond binnen de jeugdopleiding. Ik zie de rijen van klagende ouders al staan bij het stadion. Al die haagse voetballertjes met oorpijn ik moet er niet aan denken.

Ik denk nog een keer aan die prachtige volle rode lippen en moet wederom aan stokslobberje denken.