Rene’s Column: De wereld stort niet in als vd Brom weggaat

Daar sta je dan, in een discotheek. Je leunt tegen de bar met in je ene hand een sigaret en in je andere hand een whiskey-cola. Je ogen zijn gericht op de dansvloer en niet alleen jouw ogen. De ogen van alle aanwezige mannen zijn op de dansvloer gericht want daar staat ze. Adembenemend mooi. Ze beweegt haar heupen als Shakira. Haar benen zijn gehuld in zwarte nylons en haar voeten zijn verstopt in Manolo Blahniks met luipaard print. Zo af en toe laat ze haar, met siliconen gevulde, D-cup schudden op de maat van de muziek. Gvd, ze geeft een knipoog en het leek er verdacht veel op dat die voor jou is bedoeld.

De hele avond sta je alleen maar naar haar te kijken. De bel gaat voor de laatste ronde. Ze komt van de dansvloer aflopen en loopt recht op je af. Vlak voor je blijf ze staan. Ze haalt haar handen door haar lange, blonde, krullende haar, waarvan de puntjes precies landen op de  bovenkant van  haar prachtige ‘Jennifer Lopez’ kont. Gvd, wat een beest denk je bij jezelf.  Ze beweegt met haar tong over haar lippen en kijkt je aan, met de mooiste blauwe ogen die je ooit hebt gezien. Ze zegt: ‘mag ik vanavond met je mee?’ Een volmondig: ‘ja’, is je antwoord.

Aangekomen in een hotel, ergens in de buurt van Utrecht, bestel je een fles champagne op de kamer. Over enkele ogenblikken ga je deze vrouw, waar iedere man van droomt, helemaal uit haar scharnieren trekken. Niets staat een geilweldig avontuur nog in de weg. De fles Champagne is leeg, voordat je het weet, en je bent dronken van geluk. Ze pakt je beet, kleed je uit en pleurt je op bed om vervolgens aan haar striptease te beginnen. Op de achtergrond hoor je Lou Reed, op de radio, zingen: ‘ it’s a perfect day’.Terwijl zij haar Cup D door haar handen laat glijden, en je ziet hoe haar tepels hard worden, denk je bij jezelf : “wat een timing. Deze dag is perfect, het leven is perfect!”

Ze heeft de spanning heel langzaam opgebouwd, het lijkt net of ze nog wat bedenktijd nodig heeft. Het moment is eindelijk daar. Tergend langzaam schuift ze haar slipje omlaag. Je schrikt je de pleuris want voor je hangt de allergrootste penis die je ooit hebt gezien.  Je wordt er bang van. Ze stapt op je af, terwijl op de radio ‘This is the moment’ van Rene Froger is te horen,  badend in het zweet spring je van het hotelbed af en je rent naakt, door de gangen van het hotel, naar buiten.

Zo moet Foeke Booy zich ongeveer hebben gevoeld. Alleen dan drie keer in een week tijd. Je denkt een topper aan de haak te slaan maar op het laatste moment gaat het hele feest niet door. Drie keer dacht Foeke beet te hebben want waarom zouden spelers in Den Haag blijven als ze voor FC Utrecht kunnen voetballen?  Objectief gezien is dat natuurlijk ook apart. Utrecht is, nu nog,  een grotere club, heeft financieel gezien meer mogelijkheden, heeft meer publiek en heeft de laatste decennia  veel beter gepresteerd.

Maar intelligente jongens als Derijck, Verhoek en Toornstra horen natuurlijk niet in de DOM-stad thuis. Zij wachten op een echte topclub en anders blijven ze lekker bij Den Haag. Dat is uniek te noemen omdat wij gewend zijn dat spelers, de laatste jaren, al vertrokken als ze naar een club konden die een plek hoger op de ranglijst was geeindigd of als ze naar een club konden die bereid is € 15 meer salaris, per maand, te betalen.

Andere tijden dus in Den Haag. Toornstra was bijna weg maar is in een gesprek met Maurice Steijn op andere gedachten gebracht. Steijn ziet voor Toornstra een leidersrol weggelegd en Toornstra gelooft op zijn beurt heilig in de trainer Maurice Steijn.  Daarnaast zijn zowel Toornstra, Derijck en Verhoek erg sfeergevoelig. Menigeen had verwacht dat na het vertrek van John, NSB (Not So Betrouwbaar), vd Brom de sfeer volledig om zou slaan naar een grafstemming  maar het tegendeel is waar.  De sfeer is top!

De goede sfeer is ook goed terug te zien op de beelden die GGHTV heeft gemaakt tijdens het trainingskamp in Leende. Het meest opvallend vond ik het interview van Jeffrey Huf met Maurice Steijn. De rust die hij uitstraalde, de positiviteit, de zekerheid. De woorden die hij sprak. De houding die hij aannam. De manier waarop hij over zijn spelers sprak.  Ik, wiens wereld instortte toen ik geconfronteerd werd met het vertrek van John vd Brom, werd in een keer rustig.

Hier spreekt een people-manager, een voetbalvisionair, met een echt groen geel hart, een sfeerbewaker en een sterke persoonlijkheid. Want alleen een sterke persoonlijkheid verzamelt sterke mensen om zich heen. Maurice heeft de ballen om een topper als Henk Fraser bij de staf te betrekken. Maurice heeft de ballen om een icoon als Lex Schoenmaker om advies te vragen. Maurice begrijpt als geen ander dat je het samen moet doen.  Het kan niet anders of de spelers houden van deze trainer.  Het kwartje is bij mij gevallen. Ik keek in de ogen van Maurice Steijn en zag dat er iets moois bloeit bij onze FC. De spelers voelen dat ook. Daarom blijven ze!

Zoals Maurice zegt: ‘De wereld stort niet in als John vd Brom onverhoopt weggaat.’