Rene’s Column: Het vriendenteam (Held Jens Toornstra!)

Afgelopen vrijdag viel mijn oog op een artikel in het AD: ‘Australische man laat penistattoo verwijderen’.  ‘Heftige shit’, dacht ik bij mezelf.  Bij het besluit, om een penistattoo te nemen, ga je niet over één  nacht ijs. Iedere man, met een penistattoo, kan dat beamen.  Dus als je dan op een dag wakker wordt en je besluit om afscheid,  van je penistattoo, te nemen dan is er heel wat aan de hand. Met dit in het ‘achterhoofd’ besloot ik het artikel te lezen.

De betreffende man liet  zich, vorig jaar, tatoeëren bij een vriend van hem die amateur-tatoeëerder  is. Hij wilde graag een tatoeage van een Yin/Yang-teken met wat draken eromheen. In plaats daarvan kreeg hij een penis, van maar liefst 40 centimeter, op zijn rug getatoeëerd .  Volgens het artikel betekende dit ‘akkefietje’ het einde van de vriendschap.

Toen ik dit laatste las werd ik overvallen door verbazing en woede. Gadverdamme, wat een trieste gozer om die vriendschap te verbreken. Alleen maar omdat zijn vriend een penis op zijn rug heeft getatoeëerd. Geen gevoel voor humor! Bij het minste of geringste worden tegenwoordig al vriendschappen verbroken.  Dit verhaal is daar een voorbeeld van.

Echte vriendschap, kan niet ver genoeg gaan. Zo heb ik ooit eens een keer een vriendengroep, tijdens het stappen, meegemaakt waarin iemand zo vreselijk ziek was, van de drank, dat hij te lam was om zijn eigen vinger in zijn keel te steken. Een van de vrienden zei: ‘wacht maar even, ik steek mijn vinger wel in je keel.’ Het resultaat zal ik u besparen, de vriendengroep vermaakte zich kotselijk, hier is in ieder geval wel sprake van echte vriendschap.

We moeten blij zijn dat het  bestaat:  ‘vriendschap’ want zonder vriendschap ook geen ‘vriendenteam.’ Een vriendenteam is bij veel clubs een ware  ‘pain in the ass’ van de selectietrainer. Regelmatig verkiezen grote talenten het ‘vriendenteam’ boven een basisplaats  in de selectie. Een vriendenteam is iets speciaals.  Er hangt  altijd, een beetje, een mysterieuze sfeer rond zo’n team.  Welke geheimen delen deze mannen? Waar komt de behoefte vandaan om je gezamenlijk lam te zuipen, het liefst al in de rust, terwijl er schuine moppen en sterke verhalen worden verteld,  sexuele uitspattingen worden besproken en bitterballen worden gegeten?

Zijn de spelers alleen maar met elkaar verbonden omdat ze ooit, tijdens een feestavond, met ze alle de plaatselijke wielerronde Miss, in de kleedkamer, helemaal uit elkaar hebben getrokken of is er meer aan de hand?  Het ‘vriendenteam’, de jongens die in iedere voetbalkantine het licht uit doen, moorkoppen verstoppen in elkaars voetbalschoenen en bij het ‘pispaaltje’, in ieder vriendenteam zit er wel één,  iedere week even in zijn shampoo-fles zeiken voordat hij gaat douchen.  En is één van de spelers een beetje te bijdehand? Dan pakken ze hem, met zijn alle, op en pleuren ze hem in zijn blote reet de kleedkamer uit. Daarna snel de deur op slot en minimimaal een half uur, in zijn blote tokus, buiten laten staan.  Zo los je dat op, in een vriendenteam. Een vriendenteam is lachen geblazen!

Diep in zijn hart wil iedere voetballer maar één ding: deel uitmaken van een vriendenteam! Het is anders als je profvoetballer bent, althans dat dacht ik.  Totdat ik  Jens Toornstra, in verschillende media, zag beweren dat hij bij Den Haag wilde blijven voor het Europese avontuur maar ook omdat er sprake is van een ‘vriendenteam.’

Een speler die een zak geld laat staan om met zijn vrienden te blijven voetballen! Ik wist niet dat ze bestonden.  Sterker nog, diep in mijn hart kan ik het nog steeds niet geloven. Ik ben nog steeds bang dat er voor 1 september een club, met een nog grotere zak geld,  langskomt waardoor het alsnog is gedaan met de vriendschap.

Laten we hopen dat, dat niet gebeurd en laten we tot die tijd genieten van ons Haagse vriendenteam.  Het was bijzonder om de eerste wedstrijd, sinds 24 jaar, in Europa te zien. Een wedstrijd die tegelijkertijd geprogrammeerd stond met Europa’s grootste vuurwerkshow. Die in hetzelfde stadion, op hetzelfde tijdstip, plaatsvond. Dat hadden de plaatselijke autoriteiten niet echt handig gepland. Op het veld zelf was er weinig vuurwerk te zien maar dat maakt me voor deze keer geen reet uit. De eerste overwinning in Europa is namelijk een feit! Die werd, door onze FC, gevierd op een manier zoals een vriendenteam betaamt met veel zang, dans, drank en gezelligheid.

Ik denk nog één keer aan de woorden van Jens Toornstra in de Telegraaf: ‘wij zijn een vriendenteam.’  Jens Toornstra, de man die voetballen in een vriendenteam belangrijker vindt dan geld, is nu helemaal een held voor de supporters! Maar belangrijker nog,  Jens is een echte vriend.   100% dat hij zijn vinger in de strot steekt van een dronken medespeler, als die daar zelf niet meer  toe in staat is, na het vieren van de overwinning op Omonia Nicosia. Je denkt toch niet dat Jens Toornstra een vriendschap zal verbreken als zijn vriend een penis op zijn rug tatoeëert in plaats van, bijvoorbeeld, een ooievaar? Dat zou Jens nooit doen. Gewoon zand erover, samen er om lachen en  alsnog die ooievaar eroverheen laten zetten, zo los je dat op!

Jens Toornstra bewijst het ongelijk van Utrechter Henk Westbroek. Henk die zingt: ‘ Een keer trek je de conclusie vriendschap is een illusie.’ Sorry Henk, bij Jens Toornstra ben je aan het verkeerde adres.

Leve het vriendenteam!

Come on The Hague

Rene

U kunt nu ook via twitter reageren: GGH Twitter of Twitter Rene