Rene’s Column: Het afscheid van een …koning (Timothy, bedankt voor alles!)

Timothy Derijck, ‘Timo’ voor intimi, gaat weg. Helaas is het geen Belgenmop want hij gaat echt pleite. Hij heeft in PSV de topclub, die hij voor ogen had, gevonden. Ik begrijp er niks van. Als je, een klein beetje, smaak in je flikker hebt dan zijn er twee clubs waar je op dit moment zeker niet voor wilt spelen. Dat zijn FC Utrecht en PSV.
Utrecht vanwege het roze uitshirt. Zo’n shirt is leuk voor een flikker met smaak maar niet voor een hetero met smaak in zijn flikker. En PSV vanwege het blauw-zwarte, geruite, uitshirt. Ik heb uit betrouwbare bron vernomen dat dit motief is geïnspireerd op, geruite theedoeken uit, de jaren dat Chiel Montagne nog op Volle Toeren presenteerde. Iedere voetballer die daar nu in gaat lopen verklaar ik voor gek. Je kan wel overstappen naar één  van die clubs maar beding dan, tijdens de contractbespreking, dat je alleen de thuiswedstrijden speelt.

Je hoeft alleen maar tegen die gasten te zeggen: ‘luister, ik wil hier best komen voetballen maar je denkt toch godverdomme niet dat ik in zo’n clownsoutfit, voor tienduizenden mensen, voor lul ga lopen? Dus ik speel alleen de thuiswedstrijden of we spelen ook de uitwedstrijden in het thuisshirt.’ Ik zie het ‘Timo’ niet doen. Daar is hij te netjes en te bescheiden voor. Het gevolg is dat hij, zondag 21 augustus om 16.30, het Kyocera stadion zal betreden getooid in een blauw-zwart geruite theedoek van Nike, dat dan weer wel, dat een voetbalshirt moet voorstellen. Laten we afspreken dat we hem niet zullen uitlachen want daar heeft hij teveel voor betekend.

Door het vertrek van Timothy gaat er een topverdediger, voor Den Haag, verloren. Zelden heb ik hem kunnen betrappen op een slechte wedstrijd. Altijd scherp in de duels, bikkelhard, geweldige tackle, waanzinnige sliding, opbouwend goed en voetbaltechnisch, bij vlagen, briljant. Zo kapte hij tegen Omonia een speler uit, achter zijn standbeen, om er vervolgens, nog even, een ‘Zidane’ achteraan te plakken. Met als resultaat dat hij drie spelers van Omonia voor ‘lul’ zette. Die ‘Zidane’ werd, technisch perfect, uitgevoerd. Zinedine, himself , zou gelachen hebben als een Franse wijnboer met kiespijn, als hij Derijck had gadegeslagen, want zo goed heeft zelfs hij die ‘Zidane’ nooit uitgevoerd.

2,5 seizoen hebben we van ‘Timo’ kunnen genieten. Hij is, zoals een echte Belg betaamt, wel een beetje gek. Zo steekt hij, na het maken van een doelpunt, graag zijn tong uit. Dit leverde hem de bijnaam ‘The Tongue’ op. Vanaf het moment, dat Den Haag kennis had gemaakt met zijn tong, kijken vrouwelijke fans toch anders tegen ‘Timo’ aan. We kunnen namelijk, met een gerust hart, spreken van een zeer indrukwekkende lap tong die de ‘Haagse Belg’ te voorschijn tovert na het scoren. Het kan haast niet anders of achter deze lap tong moet een enorme befkoning schuil gaan. Althans als ik mijn buurvrouw moet geloven.

Nadat ‘Timo’ voor het eerst, in het openbaar, ‘The Tongue’  tevoorschijn had getoverd, zei ze tegen mij: ‘geloof mij maar Rene, deze jongen lust er wel pap van.’ Naief als ik ben vroeg ik: ‘waarvan? ‘ ‘nou van beffen natuurlijk! Heb je die bewegingen gezien die hij maakt met zijn tong? Deze man bespeelt de clitoris, met zijn tong, als  Jimi Hendrix, met zijn vingers, de snaren van zijn gitaar bespeelde. Vol passie en met bijzonder veel gevoel. Dit is een beffer uit de buitencategorie! En heel vrouwelijk Den Haag moet dat weten.’ ‘Meen je dat nou?’ ‘Ja, natuurlijk, noem mij één andere reden waarom hij die tong zo in ‘the picture’ zet, ik ken mijn pappenheimers!’

Vanaf het eerste moment dat ze hem zag was mijn buurvrouw onder de indruk van ‘Timo’. Ze is namelijk schoonheidsspecialiste en heeft al duizenden wenkbrauwen geëpileerd.   Maar nooit zagen die wenkbrauwen er zo strak uit als die van ‘Timo’. Toen ze hoorde dat hij het zelf deed, pleurde ze zowat van haar stoel. Ze sprak van een meesterwerk. Ik merkte, aan haar, dat ze het eigenlijk niet kon handelen dat zij, met al haar ervaring, niet tot een soortgelijke prestatie in staat was. Volgens haar was Timothy onbetwist het best   geëpileerde wezen van deze planeet.

‘Timo’ is speciaal. Noem mij een andere verdediger die er, onder druk, met strakker dan strak geëpileerde wenkbrauwen, even een ‘Zidane’ uitknalt.  Noem mij een andere verdediger voor wie iedere vrouw, in het stadion, op het puntje van haar stoel gaat zitten als hij heeft gescoord. Om een glimp van die, gruwelijke, tong op te vangen waarover ze nog nachten zal fantaseren. Fantaseren over Derijck die in, zijn superstrakke, Den Haag tenue, waterafstotend dankzij het Errea Ti-energy systeem,  met een doos Leonidas bonbons onder zijn arm, bij haar aanbelt.

Na het eten van een paar bonbons. Gaat Timothy achter de frituur om een heerlijke portie Vlaamse friet, van aardappels die hij zelf heeft geschild, voor haar te bakken. Ondertussen vertelt hij moppen over Marokkanen, Negers, Turken en Aboriginals. Geen Belgenmoppen want die zijn zo afgezaagd. Ook geen moppen over Hagenezen want over Hagenezen maak je geen grappen. Er wordt ook stevig gedronken, Duvel uiteraard, en Clouseau zorgt voor de achtergrondmuziek.
Op het hoogtepunt, van de avond, doet ‘Timo’ zijn juich-act met als , onvermijdelijk , gevolg dat die vochtige Belgische hamlap, na een paar keer juichen, uiteindelijk tussen haar benen terecht komt. Hij gaat met zijn tong tekeer als een Mechelse herder, die twee weken niet heeft gedronken, met zijn tong in een volle bak met water. De uitdrukking: ‘likken als Lassie’ zal geen vrouw, die met ‘The Tongue’ in aanraking is gekomen , nog over haar lippen krijgen. Voortaan is het: ‘likken als Timo.’  Zo ziet, volgens mijn buurvrouw, de gemiddelde vrouwen- fantasie, over een Belgische avond met Timothy Derijck eruit. Voor iedere vrouw de perfecte avond, als ik mijn buurvrouw moet geloven.

Mijn buurvrouw is doodziek van zijn vertrek. Voordat hij gaat, hoopt ze in ieder geval dat hij  zijn epileergeheimen met haar wil delen. Ik heb haar aangegeven dat ze daar niet op moet rekenen. De chef-kok, van een restaurant met Michelin-sterren,  geeft zijn recepten ook niet prijs. Dat zal bij een meester-epileerder niet anders zijn.  Ze zal hem missen maar hij heeft, met zijn tong, zoveel indruk gemaakt dat haar fantasieën zullen blijven bestaan.

Ik zal hem ook ongelooflijk missen want met Timothy Derijck vertrekt een mooi mens, een gangmaker en een topverdediger. Derijck is een voorbeeldprof, die zich altijd 110% heeft ingezet voor Den Haag. Hij is altijd eerlijk geweest, naar de supporters, over zijn ambities. Hij wil naar de top en PSV is  Nederlandse top. Ik vind het fantastisch dat ik 2,5 seizoen van deze topverdediger heb mogen genieten.

Ik hoop dan ook dat  ‘The Tongue’ een staande ovatie krijgt als hij op 21 augustus, met die blauw/zwart geruite theedoek om zijn lijf, de Haagse wei  betreedt. En dat nog één keer door 15.000 kelen, harder als nooit tevoren, wordt gezongen: ‘Er was maar één Haagse Belg.’   Maar nog meer hoop ik dat hij dit weekend last krijgt van heimwee, of bij zichzelf denkt: laat een andere gek maar voor lul lopen in die ‘theedoek’, en terugkomt naar Den Haag. Misschien dat jij even met hem kan praten Wesley?

Welk scenario het ook wordt, we zullen je met open armen ontvangen Timo (ouwe befkoning). Bedankt voor alles!