Brother’s column: Die ene bal….

Na een enerverende avond is er een dag later ruimte om wat nuchterder terug te kijken op een knotsgekke wedstrijd. Met het lood in je schoenen klauter je eerst de tribune op, omdat het spel van de afgelopen maanden geen garantie is voor een gezellige zaterdagavond. Té vaak heeft ons team het recentelijk laten afweten. Gelukkig heb ik geen spierballentaal in de media gelezen, want daar word ik ook een beetje moe van. De teksten als; “we zijn supergemotiveerd en we hebben iets recht te zetten”, die kennen we nu wel. Goedbedoeld weliswaar, maar de woorden verliezen natuurlijk elke kracht zodra je van het veld gevaagd word door clubs uit het linkerrijtje.

Terwijl je toch een team denkt te hebben die weet wat er op dit niveau verlangt wordt.Lex heeft immers meer eredivisie-wedstrijden op zijn naam staan dan heel Fortuna en Emmen bij elkaar. Dit is trouwens geen sneer naar Immers, want deze heeft bij ondergetekende wel enig krediet, al is het alleen al voor de ooievaar op zijn rug. Feit is wel dat Lex met zijn 33 jaar niet meer negentig minuten de kracht heeft van pakweg vijf jaar geleden. Steun van de andere middenvelders is er nauwelijks tegen een dynamische tegenstander. Bakker speelt in een te traag tempo en Goossens kan een prima spelhervatting hebben, maar kan het ook niet belopen en speelde tegen Willem II een zeer ongelukkige wedstrijd, tot natuurlijk de 88e minuut.

Ik kan het hele elftal wel doorlopen, wat ik niet ga doen, al wil ik wel even vermelden dat Thom Haye een sterke invalbeurt had en de invallende rechtsback Bjelica ( die eigenlijk stiekem een linksback is) het een stuk beter deed dan de onwennige en onzekere debutant Muringen. En een positieve vermelding voor de sterk keepende Koopmans en de lichtvoetige Summerville is ook op zijn plaats.

In de rust moesten zelf de supporters van de blindentribune worden tegengehouden omdat dezen naar huis wilden omdat ze niet meer konden aanzien. En rommelde het op sommige gedeeltes van de tribune. Spanning was hoor- en voelbaar en de kritiek richtte zich op de manager voetbalzaken Jeffrey van As. Deze schijnt, een dag voor de wedstrijd, zich enigszins lomp te hebben opgesteld in een gesprek met enkele supporters. Niet zo handig, want de mensen die al lichtjaren bij de club komen en dat zullen blijven doen, verdienen een luisterend oor.

Hij kan zich als manager of technisch directeur of whatevâh zich dan wel verdedigen dat hij moet shoppen met een lege portemonnee, maar creatief handelen is blijkbaar beter besteed aan managers van clubs die boven ons staan met beperktere middelen.

Hij dacht al aan uitvluchten en antwoorden voor de ongetwijfeld kritische vragen en commentaren die hij kon verwachten en verwachtte een hoop gedonder, maar plotseling was daar het vuurwerk uit geheel onverwachte hoek!

John Goossens raakte vlak voor tijd, op bijna dertig meter van de goal, de bal heerlijk met zijn linkerbeen en alle ellende van de bijna verlopen wedstrijd viel bij de bijna elfduizend toeschouwers voor eventjes van de schouders. Oerkreten van vreugde klonken van de tribunes en ook de blinden wisten elkaar weer te vinden voor een spontane omhelzing!

Van As kon weer even ademhalen en zijn genuttigde drankje na afloop smaakte niet zuur maar bitterzoet, maar zullen nog vele punten behaald moeten worden om een gemeende proost uit te brengen….

BROTHER