Het is alweer te lang geleden dat ik mijn gedachtes over de club met jullie heb mogen delen. En er valt genoeg te schrijven dus ik trap maar af.
Het moment van deze column is net na de pijnlijke nederlaag tegen Helmond Sport. Net wanneer je met een scheef oog naar de ranglijst kijkt en je begint te rekenen dan kom je wederom bedrogen uit. Net als na een eerdere ontmoeting tegen Jong Ajax, alleen betrof het toen een koppositie.
Zou je op die regenachtige maandagavond hebben gewonnen, dan zou je opgejaagd worden door de ploegen die in de buurt stonden of die eraan komen. Maar je moet natuurlijk altijd voor het hoogste willen gaan. Feit is dat we er (nog) niet klaar voor zijn. Niets is zo wisselvallig als natuurlijk het Hollandse weer en de stemming van een Den Haag-supporter vlak na een wedstrijd. Na twee goeie acties prijzen we een speler de hemel in en na een slechte actie wordt hij weer terug op aarde geflikkerd. En dat recht menen we te hebben, want voor sommige supporters duurt dit supportersschap (ook wel eens Sadomasochisme genoemd) al tientallen jaren en dan neem je wat meer recht van spreken.
Toch probeer ik het de laatste tijd wat meer te relativeren en bedenk ik mij ook waar we vorig jaar stonden. En was het niet nog aan het begin van het seizoen (Roda JC thuis) dat we al meteen spraken over alweer een verloren jaar? Nu zie ik om me heen mede-supporters weer kaarten regelen om naar uitwedstrijden te gaan en dat komt omdat er toch wel een aardig ploeggie staat, dat -naar mijns inziens- wel iets meer krediet mag krijgen…
Onze eerste doelman is helaas wederom geblesseerd en zijn vervanger moet (zeker gezien zijn lengte) nog groeien, maar dat zal zeker gebeuren aangezien hij steeds meer vlieguren maakt. Ook voor Burkina Faso. Persoonlijk was ik erg gecharmeerd van onze jonge rechtsback Justin Che. Ook aan hem was ik net gewend geraakt en begon zijn aanvallende impulsen te waarderen, tot hij jammer genoeg óók geblesseerd raakte. Zijn drive inspireerde misschien de andere back ook wel, Henri Koudossou. Ook hij heeft een drang naar voren maar laat verdedigend nog wat steekjes vallen. Als dat zal minderen en hij blijft gas geven, dan is het een prima verdediger voor ons. Jammer is wel dat dit twee huurlingen zijn…. Matteo Waem vind ik een goeie aankoop. Meestal merk je bij spelers van ‘onder de rivieren’ dat zij moeite hebben met de Westerse en hardere mentaliteit (Joey Sleegers ) maar als je die schroom van je af kan schudden, kan je zeker populair worden in het Haagse. Denk aan onze Brabantse vrienden Tommie van der Leegte en Maurice Verberne. Verder loopt er nogal wat ervaring rond centraal achterin en op het middenveld en ik wil eigenlijk niet alle spelers afgaan, want dan wordt het een soort rapport in de plaats van mijn geschreven hersenkronkels.
Wie ik nog wel wil benoemen is onze Turkse aanvoerder. Deze goedwillende middenvelder heeft eerder al met onze trainer gewerkt en dat zal wel de reden zijn dat hij die band draagt. Waarschijnlijk een trouwe soldaat van Kalezic, een verbaal verlengstuk van de coach. Moet de ballen verbinden, van verdediging naar de aanvallers. Probeer aub alleen niet á la Pirlo of Marco Verratti als je opgejaagd wordt een paar tegenstanders uit te spelen, want dan kan het wel eens verkeerd aflopen. Die laatste twee regels waren dus bedoeld voor Kürsad Sürmeli, mocht hij toevallig meelezen….
En eigenlijk behalve deze opsommingen van enkele spelers valt er ook regelmatig wat te juichen. Twee keer hebben we terecht verloren, tegen Roda en Cambuur en in meerdere wedstrijden hebben we punten laten liggen. Maar eigenlijk nooit onterecht gewonnen. Misschien een beetje geluk dat we tegen Emmen vlak voor tijd de winnende goal maakten, maar ook dat was een beetje afgedwongen… Misschien komt er nog versterking bij in de winterstop, groeien steeds meer spelers in hun rol (Granli, Joel Ideho?) en schuiven de geblesseerden weer aan.
Het feit dat ik al een hele column kan schrijven over voetbal gerelateerde zaken en mij niet meer hoef te verbijten over het randgebeuren en intriges binnen en rondom de club is al hartstikke positief! Vorig seizoen verwachtten we veel erg veel van ons team, met het blijven van Verheydt en de aanstelling van een in woorden ambitieuze trainer. Met een beschamende eindpositie kwamen we bedrogen uit. En dit seizoen met een naam als trainer die niemand had gelinkt aan Den Haag, balen we dat wij niet al bij de bovenste twee ploegen staan.
Ik zou zeggen: bekijk het van wedstrijd tot wedstrijd, ga niet al te veel rekenen en geef je spelers en trainer ook de nodige steun en krediet.
En misschien kwam het door de weersomstandigheden waardoor het nieuws een beetje ondergesneeuwd was, maar gisteren kwam het beste nieuws voorbij dat vanaf volgend seizoen de selectie wellicht weer terugkeert op Heilig grond, Het Zuiderpark. Daar waar de wortels liggen van onze mooie club. Daar waar het Haagse hart het hardste klopte….
BROTHER