Negen wedstrijden op rij ongeslagen. Dat benadrukten de spelers en de staf van ADO na het gelijkspel bij Jong Ajax maar wat graag. De Haagse club liep de koppositie mis, maar iedereen blijft naar het grote plaatje kijken. ,,Weet waar wij vandaan komen.”
Na het laatste fluitsignaal van scheidsrechter Clay Ruperti klapt trainer Darije Kalezic drie keer in zijn handen. De neutrale toeschouwer heeft zojuist een bijzonder matige wedstrijd gezien, de gemiddelde ADO-supporter zag de eerste koppositie in de Keuken Kampioen Divisie in ruim twintig jaar aan zijn neus voorbij gaan. En Kalezic? Die was vrij tevreden met wat hij in Amsterdam zag.
,,Zij zijn er op geen enkele manier doorheen gekomen zoals ze dat willen”, legde Kalezic uit. ,,Je wil die jongens nooit het gevoel geven dat ze hun eigen spel kunnen spelen. Wij bepaalden hoe er werd gespeeld.”
Middenvelder Jort van der Sande was na afloop ook zeker niet teleurgesteld, maar durfde ook niet tevreden te zijn. ,,Weinig weggeven, te weinig gecreëerd”, was zijn simpele conclusie. Met de motivatie bij de spelers zat het verder prima, vond hij. ,,Wij hebben ook de app Flashscore. Natuurlijk zagen wij dat we de koppositie konden pakken. Dat is voor ons niet een groot iets, maar het leefde wel. Dus het is jammer dat je die niet hebt nu. Maar ik sta liever op de laatste dag van het seizoen bovenaan.”
In de ogen van Kalezic ging het juist niet om de koppositie. ,,Om eerlijk te zijn, dat speelde niet mee. Wij hebben daar totaal niet over gesproken. Natuurlijk zijn de spelers zich er bewust van, maar de koppositie zou voor ons nu niet veel betekenen. Aan de ene kant wel, want het is een signaal hoe goed het team bezig is. Maar het is heel relatief, want over vier dagen kan je alsnog eerste staan. Of vierde. Dus wat heb je daar in deze fase aan? Een plek hoger of lager is in het grote plaatje nu even niet belangrijk.”
Precies dat ‘grote plaatje’ benadrukt Kalezic graag. Vijf maanden geleden stond ADO ook op de Toekomst tegenover Jong Ajax en ging het met 4-2 onderuit. En die nederlaag betekende dat de Haagse club officieel geen kans meer maakte op promotie en het seizoen definitief voorbij was. Gisteren, vijf maanden later, was er in Amsterdam een compleet ander beeld te zien. De hoop op promotie is weer springlevend en er is een reeks van negen ongeslagen wedstrijden. Het leverde voorlopig de derde plek op. En een trotse trainer.
,,Ik weet waar wij vandaan komen”, zegt Kalezic. ,,We hebben veertien nieuwe spelers waarvan er tien in de basis spelen. Als je dit soort wedstrijden wil winnen moet je risico nemen en dan speel je Ajax in de kaart. Ik vind het realistisch dat je – als je niet kan scoren – moet zorgen dat je hem niet tegen krijgt. En verder gaan we ongeslagen verder met onze reeks.”
Geen paniek
Onder aan de streep is dat wat Kalezic uit dit soort moeizame wedstrijden haalt en benadrukt bij zijn spelers. Ja, er worden slordige fouten gemaakt. Ja, de spits wordt niet vaak genoeg gevonden. En ja, er moet eigenlijk gescoord worden. Maar nee, er is geen paniek. Kalezic ziet dat zijn spelers zijn opdrachten uitvoeren en dat de tactiek die hij met zijn staf bespreekt, effect heeft. En te veel vragen van een gloednieuw team wil hij niet. Daarom was ook het bloedeloze gelijkspel in zijn ogen een kort applaus waard.
Op zich heeft hij daar een punt, waar ook ik als supporter liever had gezien dat je op kop had gestaan. Zijn uitleg is wel redelijk natuurlijk, vergelijk dit met een jaar terug…