Europees voetbal, het lijkt even ver weg te zijn voor ADO Den Haag. Op het Champions League speelschema vind je de club niet terug, en bij de andere Europese competities evenmin. Dat is jammer, want als je in de geschiedenis van ADO Den Haag/FC Den Haag duikt, zie je dat de club best vaak wél Europees speelde. Van 1968 tot 1976 zelfs de meeste seizoenen, en in de jaren ’80 ook nog een keer. Daarna bleef Europees voetbal erg lang uit. Tot 2011, toen ADO verraste door een ticket voor Europese voorrondes te scoren onder leiding van trainer John van den Brom. We kijken terug op het behalen van dat Europese ticket aan de hand van vier belangrijke steunpilaren van het elftal van destijds.
Lex Immers
Laten we beginnen bij een echte Hagenees. Lex Immers was in het seizoen 2010-2011 een absolute spil in het elftal van Van den Brom. Een boegbeeld was hij al langer, maar dit seizoen beleefde hij een persoonlijk hoogtepunt door maar liefst 13 keer te scoren. En dat voor een middenvelder! Zijn belangrijkste goal van dat seizoen was misschien wel de gelijkmaker uit tegen FC Groningen in de play-offs, want zonder die goal had ADO Den Haag haar Europese ticket niet binnengehaald. Hierdoor sleepte de ploeg er namelijk nog penalty’s uit nadat thuis met 5-1 gewonnen was, maar uit in feite met 5-1 werd verloren.
Jens Toornstra
Een nog jonge Jens Toornstra had een groot aandeel in het behalen van het Europese ticket, vooral in de thuiswedstrijd tegen FC Groningen in de finale van de play-offs. Hij scoorde maar liefst drie van de vijf ADO-treffers in die wedstrijd. Dat waren evenveel goals als hij in het hele Eredivisieseizoen maakte, overigens. Niet voor niets werd Toornstra een publiekslieveling in Den Haag.
Dmitri Bulykin
In de play-offs scoorde de bonkige en toch wel legendarische Russische spits Dmitri Bulykin één keer, namelijk thuis tegen Roda JC. Dat hij toen niet de belangrijkste man was, zegt niets over het seizoen dat eraan voorafging, waarin Bulykin van onschatbare waarde was. Hij slaagde erin om in 30 wedstrijden er 21 in te schieten in de Eredivisie. Nederlands topscorer werd hij niet, want Björn Vleminckx van NEC bleef hem nog voor. Wel werd Bulykin hiermee de (in één seizoen) meest scorende niet-Nederlandse speler van ADO Den Haag. Helaas bleef Bulykin niet voor de Europese wedstrijden; hij vertrok naar Ajax.
Wesley Verhoek
Een goede spits heeft ook een goede aangever nodig. De beste aangever van ADO Den Haag en bijna ook van de hele Eredivisie dat seizoen was Wesley Verhoek met maar liefst veertien assists. Ook in de play-offs speelde hij een cruciale rol: in de penaltyserie waarmee het Europese ticket veiliggesteld werd, nam hij de laatste penalty voor ADO. Nadat hij overigens eerder in de wedstrijd uit frustratie een elleboog uitdeelde, waarvoor hij met een gele kaart (die hij toch al een beetje verzamelde) weg kwam.
De Europese campagne zelf bleek uiteindelijk teleurstellend. ADO bleef steken in de voorrondes door zich na FK Tauras uit Litouwen te verslaan (met Lex Immers in de spits!) zich vast te bijten op AC Omonia uit Cyprus. Dat deed het onder leiding van trainer Maurice Steijn, want succescoach John van den Brom was vertrokken naar zijn jeugdliefde Vitesse. Uit werd met 3-0 verloren, waarna ADO in eigen huis domineerde, maar niet verder kwam dan 1-0. Zo spatte de droom om mee te doen in de Europa League helaas uiteen, maar dichterbij was ADO Den Haag in jaren niet meer geweest.