Werkloze Haagse voetballers willen ADO graag helpen

Danny Bakker, Tom Beugelsdijk, Tristan Dekker en Giovanni Korte hebben samen meer dan duizend wedstrijden in het betaald voetbal gespeeld. Ondanks al hun ervaring zit het Haagse kwartet momenteel zonder club. Om bij een eventueel nieuwe werkgever zo fit mogelijk aan de start te verschijnen hebben ze de hulp ingeschakeld van personal trainer Enrico Pinna.

Het zweet gutst van het hoofd van Tom Beugelsdijk als hij aan een nieuwe oefening begint. Op het hoofdveld van DHC, waar in een ver verleden profvoetbal werd gespeeld, moet hij de bal aannemen. Ondertussen zoemen twee verdedigers rond hem als wespen rond een glas Aperol Spritz op een zwoele zomeravond. Een schijnbeweging en een voetbeweging zijn genoeg om te ontsnappen aan de greep van Giovanni Korte en Tristan Dekker. ‘Lekker Tommie’, klinkt het over het sportpark van DHC in Delft als hij vervolgens doeltreffend afrondt.

Het is Pinna die de voornaam van het ADO Den Haag-icoon over het trainingsveld schreeuwt. Hij doet het met het enthousiasme van een vader die zijn zoontje aanmoedigt op zaterdagochtend. Die gemoedelijke sfeer die je normaal proeft bij een jeugdelftal, is ook overdags terug te vinden bij de werkloze Haagse profs. Al is dat niet het complete plaatje. Ook collega Jamie Jacobs uit Purmerend heeft zich aangesloten bij de groep.

Het schept een band. In dezelfde omgeving opgegroeid, de passie voor dezelfde sport en de hunkering naar een nieuwe club. Kwinkslagen en knipogen lijken bijna even belangrijk als het trainen zelf. ‘Je kent elkaar al door en door’, verklaart Bakker. ‘Met sommigen heb ik al heel lang geleden wedstrijden gespeeld. Dus het is leuk om herinneringen op te halen, bovendien is dit gezellig en hebben we een trainer die ons de weg wijst.’

Toch beseffen ze allemaal dat fit aankomen bij een nieuwe club de hoofdmoot is van het samenzijn. Daarom wordt er op het scherpst van de snede getraind. ‘Pinna heeft een vliegveld aan oefeningen aangelegd’, grapt Dekker dan ook voor de training. Vervolgens legt hij het ontstaan van de groep uit. ‘Samen met Giovanni zocht ik naar iemand die dit soort trainingen gaf en ik kende Pinna nog. Dus ik heb hem vorige week benaderd en hij was gelijk enthousiast. Daardoor trainen we bijna ieder ochtend hier.’

‘Zit in de laatste vijver’
Bijna alle oefeningen die de spelers doen zijn met hun favoriete speeltuig. ‘Ik wil dat ze het balgevoel erin houden’, zegt Pinna daarover. ‘Daarbij komt natuurlijk fitheid. Er zitten wat loopjes tussendoor en intensiviteitoefeningen. Maar, het meeste is met bal. Zodra de zomerstop voorbij is, hoop ik dat ze een nieuwe club hebben. Dan kan ik zeggen dat ze bij mij hebben getraind en een mooie club hebben gevonden. Natuurlijk doen ze het uiteindelijk allemaal zelf.’

Ondanks dat de hypotheek moet worden betaald en dat de auto’s waarmee ze naar DHC komen niet op lucht rijden, liggen de spelers nog niet wakker van hun contractloze bestaan. ‘Het is pas het begin van de transferperiode’, klinkt het eensgezind, als een geoefend gospelkoor. ‘Ik ben heel erg geblesseerd geweest’, vult Bakker aan. ‘Ik weet dat ik in de laatste vijver zit waaruit clubs vissen. Ik ben vooral benieuwd wat er gaat komen.’

‘Feyenoord gaat mij niet bellen’
Wat dat betreft is de initiatiefnemer van het geheel wellicht de eerste speler die de groep verlaat. Dekker is in gesprek met ADO Den Haag. De club die bij alle jongens een speciaal plekje in het hart heeft. Technisch directeur Joris Mathijsen zou met een bezoekje aan Delft een aantal posities bij de club kunnen invullen. ‘Ik denk dat een hoop spelers van ons daar wel passen’, zegt rechtsback Dekker dan ook. ‘Ik weet niet of iedereen er van ons voor openstaat. Wel is het een feit dat ADO veel spelers zoekt.’

Vooral Beugelsdijk wil weer bij zijn jeugdliefde aan de slag, al sluit hij de tweede divisie niet uit. ‘Ik wil sowieso niet naar het buitenland’, zegt de robuuste verdediger beslist. ‘Het liefste in Zuid-Holland. Ik heb in Zuid-Holland nog niet voor Excelsior gespeeld en Feyenoord. Die laatste gaat mij niet bellen. Ik was tien toen ik voor Den Haag ging spelen. Daar heb ik een hele mooie tijd gehad. Dat blijft mijn club.’