Haagse Toko on Tour: Karel Bouwens

Zo nu en dan ontmoeten wij een oud-speler van onze club, die bij de supporters warme herinneringen naar boven haalt. Wij doen dan geen bakkie, maar eten een Indisch hapje, onder de noemer: Haagse toko on tour! Als Den Haag ergens in uitblinkt, dan is het wel het lekkerste Indische eten dat in onze stad te krijgen is.

Ondertussen vragen wij hoe het met hem gaat en halen graag mooie anekdotes naar boven. Je kunt pas écht van de club houden, als je de historie kent. Dit keer hadden wij de eer om aan tafel te zitten met Karel Bouwens.

Bouwens speelde voor F.C. Den Haag van 1982 tot 1989 en was een belangrijke kracht voor het team. In de donkerste dagen van de club (de jongeren kunnen dit waarschijnlijk niet geloven, maar we hebben nóg zwaardere tijden gekend) waarin we net gedegradeerd waren en de club letterlijk in de brand heeft gestaan, werd de club versterkt door deze aanvallend ingestelde speler met Indische roots.

Nog enkele jaren voor zijn komst in 1982, speelde hij nog in het tweede van VUC en niets leek erop dat hij nog een lange betaald voetbalcarrière zou krijgen. Maar via een overstap naar R.V.C. kwam hij onder trainer Aad de Mos terecht in het eerste en na een sterke wedstrijd tegen Neptunus in Rotterdam kwam hij in het vizier van een scout van Feyenoord.

En zo gebeurde het dat Bouwens even later in de A-selectie kwam van Feyenoord en daar heeft samengespeeld met namen als Andrej Jeliazkov, Wim Jansen en Willem van Hanegem. Een echte basisplaats heeft hij niet gehad, maar hij speelde regelmatig mee op de rechterflank en heeft toch bijna zestig wedstrijden in de Rotterdamse hoofdmacht achter zijn naam staan, waarin hij regelmatig scoorde. In die periode heeft hij nog zijn idool als tegenstander gehad: Johan Cruyff. Hij zag Cruyff dingen met een bal doen die hij nog nooit had gezien….

Na de wedstrijden in de Kuip moesten de spelers verplicht naar de bestuurskamer, waar een praatje gemaakt werd met sponsoren en zo raakte Karel aan de praat met een eigenaar van een farmaceutisch bedrijf. Toen had hij al de gedachte wat hij na zijn voetbalcarrière kon doen, want toen kon je als voetballer nog niet de bedragen van tegenwoordig verdienen, ook al was hij fullprof bij Feyenoord. Hij is toen een keer bij dat farmaceutisch bedrijf in Emmen geweest’. En rond datzelfde moment kwam F.C. Den Haag. Via een medespeler van Feyenoord en tevens oud-speler van de FC, Roger Albertsen, kwam Karel in contact met Fred van Hal, bestuurslid van FC Den Haag. Die vroeg: ‘Karel, je bent een Haagse jongen, zou je niet bij ons willen voetballen? En omdat hij ook bij dat farmaceutische bedrijf als vertegenwoordiger in medicijnen (artsenbezoeker) in de ochtend kon gaan werken, kon hij dat goed combineren met de trainingen bij Den Haag in de middag. En zo kwam hij in het Zuiderpark terecht.

Bouwens had een goed loopvermogen, kon door zijn lengte wel aardig koppen en was vrij technisch. Bij FC Den Haag begon hij in de spits en later als nummer negen werd hij een soort spelverdeler. Op het veld kreeg hij een beetje een vrije rol. Na twee matige seizoenen werd het team versterkt en na enkele dieptepunten viel er zowaar steeds meer te juichen in het Zuiderpark. Eerst zorgde de harde kern nog regelmatig voor problemen, maar in de zomer van 1985 werd de opmars gemaakt voor een legendarisch seizoen waarin de supporters dit keer in positieve zin een belangrijke rol zouden spelen.

Het was een fantastisch jaar, met voor het team gouden supporters! Karel Bouwens haalde gewoon een paar spelers neer voor Midden Noord en de ploeg had weer het hele vak mee. De fanatiekelingen van Noord kwamen elke vrijdagavond samen in de Houtzagerij, in de Schilderswijk. Voorzitter Dé Stoop voelde het goed aan en zei tegen hem: “Karel, jij gaat daar heen.” Zodoende ging hij er vaak op vrijdag naar toe, met ze voetballen in de sporthal en zodoende kon Bouwens goed met die jongens praten. Als er dan eens rellen waren, riep hij het Monster van Laakkwartier en vroeg hij hem of ie voor het geforceerde gat in het hek kon staan, zodat niemand meer het veld op kon.

Midden Noord was in het kampioensjaar 30 procent verantwoordelijk voor het succes in de thuiswedstrijden. Na de promotie kwamen Ajax en Feyenoord weer op bezoek in het Zuiderpark en die scheten in hun broek. Als hij nú naar de overkant kijkt, ziet hij nog steeds Midden Noord en vlaggen met FC Den Haag, geen ADO. Hij vertelt ook dat hij meer met het Zuiderpark had, omdat de aanvaller van weleer daar nog gevoetbald had. Midden Noord was ook drukker. Je had ook zo’n strook. Als Den Haag scoorde, rende iedereen naar beneden, richting het veld. Tegenstanders zeiden dan ook weleens dat ze dat indrukwekkend vonden, sommigen waren gewoon bang en daar was ook wel iets bij voor te stellen..

Karel Bouwens trok veel op met Heini Otto, in zijn ogen een superprof. Hij was een keer op een zaterdagavond op bezoek bij hem, in Hoofddorp. Hij zat daar na het eten nog een beetje tv te kijken en Otto begon een beetje nerveus te worden. ‘Wat is er toch met hem aan de hand?’. Toen hij naar de WC ging vertelde zijn vrouw dat hij altijd zijn vaste ritme had. ‘Hij gaat altijd om tien uur naar bed..’ Het was al over tienen en hij durfde eigenlijk niet te zeggen dat hij naar bed wilde. Maar ze konden het goed vinden samen. Heini Otto scoorde vaak een ‘zeventje’, stond verdedigend zijn mannetje en scoorde regelmatig met zijn hoofd.

Het team van het kampioensjaar 1985-1986 was een mix van goede voetballers (Otto, Jol, Boere en later Morley -oud Engels international-) en aanstormende jeugd (Lankhaar, de Roode, Groenendijk). Op de training moesten ze de bal altijd één of twee keer raken. Dat vond Bouwens maar niks. Dan werd naar zijn mening de creativiteit er een beetje uit gehaald. Daar had hij dan vaak woorden over met de trainer, Rob Baan.

Met twee vrienden is Bouwens nog in die tijd mede-eigenaar geweest van een bar op de Herengracht en wilde eigenlijk alleen maar op de leuke avonden een paar uurtjes achter de bar staan. Aan zijn latere trainer -Pim van der Meent- beloofde hij dat hij om een uur of tien naar huis zou gaan en dan kwam de coach plotseling gewoon binnen om Bouwens te waarschuwen dat hij zijn bed op moest zoeken.

Karel hield van het leven en zeker in zijn jonge jaren om een beetje plezier te maken. Maar dat werd door anderen een beetje overdreven. ‘Karel gaat altijd op stap.’ Of erger nog: ‘Karel is aan het snuiven.’ Dat laatste had een oud-ploeggenoot, André Stafleu, erin gegooid. Dat had te maken met een wedstrijd van Feyenoord. Daar stond normaal gesproken vlak voor de wedstrijd een bekertje met Supradyn klaar. Maar bij één wedstrijd zat daar iets anders in en is hij ‘s avonds niet goed geworden. Later bleek dat er nog een paar spelers onwel waren geworden. Na een tijdje werd dat bekend en gingen journalisten graven naar dit verhaal. Toen kwamen ze bij hem terecht, terwijl hij al bij FC Den Haag speelde. Toen ze navraag gingen doen bij Feyenoord-spelers zei Stafleu ‘dat Bouwens aan de coke zit’, omdat hij zijn clubgenoten en medische staf niet in de problemen wilde brengen.

Met als gevolg dat dit ‘nieuws’ over vermeend coke gebruik groot in de landelijke dagbladen kwam. Dat verhaal heeft nog jarenlang aan Bouwens gekleefd. Zelfs enkele jaren geleden, bijna 40 (!!) jaar later. Toen ze met enkele oud-FC Den Haag-spelers over het veld liepen om het nieuwe spelersshirt te tonen, werd er vanaf de tribune geroepen: “Karel, lijntje?” ‘

Voetballen voelt nog steeds als zijn leukste hobby, het allerleukste is om het zelf te doen en ver daaronder is werkzaam zijn bij een club. In 2011 werd hij gebeld door Gert-Jan Verbeek of hij bij AZ teammanager wilde worden. Dat was een leuke maar ook drukke baan. Echter had zijn vader een gebroken heup, waardoor hij hem in huis heeft genomen. Daardoor kon Karel zijn werk niet voortzetten en is hij na 1 jaar met pijn weggegaan bij AZ. Het was een leuke functie en hij heeft in dat jaar veel Europese wedstrijden meegemaakt.’

Later heeft Bouwens nog contact gehad met Mattijs Manders. Er was toen sprake van de functie als technisch directeur bij ADO. Er was geen geld, dat was ten tijde van die rechtszaak met UVS. Daarna is er nog een keer een gesprek geweest met toenmalig algemeen directeur Hamdi maar daar kwam niets concreets uit. En dat is misschien wel jammer, want Karel Bouwens heeft een (Haagse) voetbal achtergrond, oefenmeester 1 (hulptrainer betaald voetbal) en een zakelijke achtergrond.

Karel gaat nog wel regelmatig kijken bij wedstrijden van ADO, dankzij John van Zweden. De Haagse ondernemer en natuurlijk fanatiek supporter nodigt oud-spelers uit in de Legend Lounge en zodoende houden de oud-voetballers nog wat binding met de club. Gelukkig dat John van Zweden dit initiatief heeft genomen, maar eigenlijk zou dit vanuit de club moeten gebeuren. Zo zat Bouwens vorig seizoen naast Co Adriaanse, oud hoofdtrainer bij de club, maar dit was pas de eerste keer sinds zijn vertrek (ruim dertig jaar geleden) dat de uitvinder van het befaamde kerstboomsysteem een uitnodiging kreeg. Op initiatief van Van Zweden.

Bouwens is ook bestuurslid van de PensionADO’s, een groep oud-spelers die nog geregeld bij elkaar komen. Daar zitten best wel mensen bij die zakelijk en maatschappelijk iets bereikt hebben, maar daar wordt vanuit de club helaas (nog?) niks mee gedaan. Net als de vorige ‘Haagse Toko on Tour‘, met Tommie van der Leegte en Pablo Plak, was ook dit weer een vermakelijk en bijzonder gesprek. Ook omdat ik in mijn tienerjaren getuige mocht zijn van een bijzonder team dat op het veld stond. Op maandagochtend liep ik trots met mijn FC Den Haag-sjaal het schoolplein op. Ongeslagen kampioen in de Eerste Divisie, finale KNVB-beker, Europacup wedstrijden. Daar was Karel Bouwens er één van.

De meeste oud-voetballers zag je nog weleens voorbij komen op de televisie, in de kranten of ze waren nog werkzaam in de voetballerij. Maar over Bouwens was er niet zo veel bekend nadat hij gestopt was met betaald voetbal, althans niet bij het grote publiek. Maar onder het genot van een heerlijke risolles maakten we nader kennis met een sympathieke man die tijdens zijn voetballoopbaan zijn mening niet onder stoelen of banken stak, niet tegen schoolmeesterachtige trainers kon (de reden dat Bouwens en coach Co Adriaanse botsten), maar zijn zegje deed zonder brutaal te worden… Die net zo makkelijk een praatje maakt met een directeur of met de jongens van Midden Noord.

Het was ons in ieder geval een genoegen. En mocht er een algemeen directeur of eigenaar komen die inziet hoe belangrijk de historie van de club is, dan hoop ik dat oud-spelers zoals bovengenoemde intensiever bij onze club betrokken worden.

BROTHER