Dirk Kuyt is pas enige maanden hoofdtrainer van ADO Den Haag. Toch staat zijn positie er nu, voorafgaand aan het thuisduel met ADO Eindhoven van vanavond, al onder druk. Impressie vanuit Leo’s Koffiehuis, kloppend hart van de afgezakte volksclub. ,,Ik vind er geen pestpokke meer an.”
‘Wat denk je zellûf?”, schampert Leo Dommanschet (63), uitbater van Leo’s Koffiehuis in Den Haag. Zojuist is hem gevraagd hoe hij, al 63 jaar ADO Den Haag-aanhanger, zich voelt nu zijn cluppie is afgezakt naar de Keuken Kampioen Divisie-kelder. En of hij van plan is om op de tribune te gaan zitten tijdens het thuisduel van vanavond met FC Eindhoven. Nee, dus. ,,Al gaven ze geld toe”, zegt hij, terwijl de rookwolkjes van zijn sjekkie verdampen in de lucht boven Laak. ,,Ik vind er geen pestpokke meer an.”
Niet voor het eerst in de historie is het onrustig bij ADO. De sportieve resultaten vallen tegen, met een zeventiende plaats op de ranglijst. En organisatorisch rommelt het met een technisch manager, Daryl Janmaat, en Ignacio Beristain, de ‘voetbaladviseur’ van de nieuwe Amerikaanse eigenaar, die langs elkaar heen lijken te werken. Gevolg: voor trainer Dirk Kuyt kan de wedstrijd van vanavond zomaar al zijn laatste zijn in Haagse dienst. ,,Laten we het hopen”, stelt Leo. ,,Hij is als trainer in niets de speler die zo tekeer ging. Slappe hap is het, al maandenlang.”
Een impressie opdoen op het trainingscomplex van ADO is ruim een etmaal voor een wedstrijd onmogelijk. Kuyt doet zijn perspraatje voor de twee vaste clubvolgers immers steevast al op woensdag. In die zin biedt Leo’s Koffiehuis uitkomst. Veel Haagser dan hier tref je het tenslotte nergens, zelfs elders in Den Haag niet. Zo’n domein is het waar de kleuren geel-groen zelfs in de raamkozijnen tot uiting komen. Waar Aad Mansveld meer status geniet dan paus Franciscus in Vaticaanstad. En waar een broodje beschuitstuitâh de specialiteit van het huis is.
,,Weet je wat het is?”, zegt Leo, als de naam Kuyt via de gokkast het café terug in echoot. ,,Het enige waar Dirk tot dusver indruk mee maakt, zijn zijn tegeltjeswijsheden. Laatst ook weer, iets met ijswater of zo. Waar heeft die gozâh het over, dacht ik. Hij ken beter trainer van Pieter van den Hoogenband worden.”
Zakdoekjes
Zijn woorden sluiten naadloos aan bij het sentiment dat voelbaar is in Den Haag. Een week geleden, na de nederlaag tegen Jong PSV (1-3), waren de eerste witte zakdoekjes al te zien bij het steeds verder uitdunnende publiek. Kuyt staat hevig onder druk. Een nieuwe assistent is er ook nog niet, wat opmerkelijk is omdat Kuyt rondom het duel met Jong PSV al aangaf dat er een opvolger van de naar Vitesse vertrokken Chris van der Weerden gevonden was. Maar misschien dat het roer straks wel helemaal omgaat, mocht tegen Eindhoven opnieuw verloren worden.
,,Proost!” Het is 10.55 uur, de vijf zit in de klok. Reden voor Marco en Raymon om op het terras voor Leo’s Koffiehuis hun eerste biertje van de dag te nemen. Weemoedig halen ze herinneringen op aan de jaren dat het ADO wél goed ging, dat de stad op zijn kop stond wanneer er weer eens een topclub verslagen was. Al wordt er ook genoeg gedold. Om Ajakkes bijvoorbeeld, niet per se de meest geliefde club hier. Refererend aan de historische nederlaag tegen Napoli, bekent een van hen zojuist Ziggo – hoofdsponsor van de Amsterdamse club – te hebben gebeld voor een abonnement. ,,Maar ik heb erbij gezegd: ik wil het per se op 1-6 in laten gaan.” Een lachende tafel stamgasten is zijn deel.
Veel nadrukkelijker dan luttele kilometers verderop in de arena die tegenwoordig doorgaat voor Bingoal Stadion, vormt het nostalgische cafeetje hét kloppend hart van de Haagse volksclub. Tom Beugelsdijk wil er weleens binnenwandelen. Michel Adam komt er tot rust, wanneer hij niet in zijn stomerij, zijn vuurwerkhandel of op de camping zit. Net als de Haagse elektricien, die ooit tevergeefs in sneltreinvaart naar het stadion snelde toen de stadionlampen er tijdens een wedstrijd waren uitgevallen. Vanwege een stadionverbod kwam hij niet binnen.
Maar op de meest gestelde vraag – hoe wordt ADO weer de club van weleer? – hebben ook hier maar weinigen een antwoord. ,,Tja”, verzucht uitbater Leo. ,,Laat Dick Advocaat maar komen, die kan de boel misschien nog redden.”
En op zich heeft men een punt, het gaat waardeloos en actie is nodig. Maar wanneer komt die actie?
En ik heb ooit gelezen,dat Dick Advocaat nooit meer een trainer van Ado zal zijn (worden) en ik kan hen geen ongelijk geven.