De bijdrage van Nederlandse spelers en coaches aan de ontwikkeling van voetbal op wereldwijd niveau is onbetwist. Gelukkig is het weer is vijf voor twaalf een nieuwe lichting van aanwezigheid en erkenning van het Nederlands voetbal.
De nieuwe spelers zijn niet meer alleen te vinden bij de top 3 van de eredivisie. Vanuit de jeugdopleiding is de doorstroom van andere clubs steeds vaker voorkomend.
De ommekeer was na de UEFA cup winst van Feyenoord, met een dipje in de jaren daarna met verlies in de bekers en internationale competities in combinatie met gemiste plaatsingen.
Nu is dat een verre herinnering die ons niet meer deert. Nederlandse spelers domineren de buitenlandse competities en lokaal is bewezen dat met een kleine zet in het budget veel mogelijk is.
Nederlands voetbal vandaag is weer terug van weggeweest en daar kijk je weer naar uit. De top in de Eredivisie is al jaren stabiel met groei in Europa. Het zijn Ajax, Feyenoord en PSV die al jaren de schaal wisselen, en hoog eindigen in de laatste jaren.
Qua spelers is dat dan wel anders. Elke generaties zijn er weer legendes die doorslaggevend zijn geweest en gewild zijn voor elke topcompetitie. Met het verdiende succes op het hoogste niveau.
Doorgroei voor de rest van de competitie
De rest van de Eredivisie levert elk seizoen weer een subtopper die grote stappen maakt. AZ is de club van opkomst voor dit seizoen. Al is het te vroeg om ze titelkandidaat te noemen.
Met Bruno Martens Indi als de dirigent van de opbouw. Door zijn ervaring en mentorschap werd ook titelkandidaat Ajax onlangs verslagen. Dit weekend is er dan de pauze voor de interlands maar de volgende voetbalwedstrijden bekijken van AZ is dit seizoen geen saaie tijdsbesteding.
De vraag is hoe lang ze dit vast kunnen houden want een droomstart is er vaker geweest voor de club van Alkmaar.
De huidige trend ligt in het koppelen
Spelers die elkaar blind weten te vinden op het veld produceren acties die oogstrelend zijn. Qua combinatie van kleine groepjes een degelijke succes factor. Dat zien ze internationaal vaker dan nationaal.
Zeker in Italië. Teun Koopmeiers en Marten de Roon doen het daarom uitstekend op het middenveld bij Atalanta. Stefan de Vrij en Denzil Dumfries verstoren menig aanval in de verdediging bij Internazionale. Dat zijn maar enkele voorbeelden van een lange lijst van succesvolle paren.
Apart is juist dat tegenwoordig de aanvallende koningskoppel van Nederlandse bodem ontbreekt. De spelers zijn er wel maar een paar is nog niet echt gevormd op het hoogste niveau.
Een voorbeeld die je alleen kan fantaseren. Stel je voor dat je op de flanken Steven Bergwijn en Cody Gakpo hebt. De ruimte die wordt gecreëerd voor een echte nummer 9 lijkt garantie te zijn voor een doelpuntenregen. Met bijvoorbeeld Wouter Weghorst.
Maar dit is helaas niet mogelijk. De terugkeer van Steven Bergwijn kon alleen met een recordbedrag bij Ajax, Cody Gakpo wil zich doorontwikkelen bij PSV. Een Engels team zou het misschien wel op de lange termijn kunnen inplannen. En Weghorst vindt net zijn draai in Turkije.
De basis van de toekomst
Er zijn vele spelers die in je gedachte opkomen op het moment dat je denkt aan een basiselftal van de beste Nederlandse voetballers op dit moment. Het is moeilijk om een bepaalde speler aan te wijzen. Daarom een tikkeltje willekeurige drie toppers die dit seizoen hun hoge verwachtingen zullen waarmaken.
Kenneth Taylor is de aanvaller van de toekomst bij Ajax. Ik kwam een oud artikel tegen van 2020 met de toptalenten van de toekomst. Alleen Kenneth heeft zijn verwachting echt waar kunnen maken. Ten koste van grote namen als Davy Klaassen en Steven Berghuis is hij bij Ajax zeker van een plek in de basis. Dit seizoen zal in de Champions League en het WK in Qatar de grootste test van zijn carrière zijn.
Wout Weghorst kan zich weer in de kijkers spelen. In het laatste seizoen van VFL Wolfsburg begon het wegzakken maar nu hij in Istanbul speelt kan hij een mooie carrière nog voortzetten. Hij scoorde in 7 wedstrijden meer dan het volledige seizoen ervoor in Engeland. Een afmaker, dominant bij de kopballen en fysiek weer in topvorm.
Frenkie de Jong is het talent van het middenveld van de huidige generatie spelers. Met Xavi als mentor en Busquets als metgezel heeft hij de beste leerschool die een centraal verdedigende middenvelder mag wensen.
Ondanks dat hij op de bank startte lijkt hij zijn draai te hebben gevonden en moet Xavi toch een volwassen keus maken om hem op te stellen. Het is een te grote talent om niet te gebruiken en hopelijk zullen we dat zien in Qatar.
Dat wil niet zeggen dat alleen deze drie spelers het dit seizoen zullen waarmaken. Wijnaldum is geblesseerd maar gaat nog een mooi seizoen afmaken, Berghuis schuift mooi door in de aanval en Vincent Janssen sluit zijn jaren mooi af met dit WK.
De basis voor blijvend Nederlands succes
Er moet wel meer worden gedaan op organisatorisch gebied om de groei vast te houden. De Eredivisie begint al aardig bij te poten op internationaal niveau en vergt enkele wijzigingen. Als het aan het talent lag speelden ze internationaal de sterren van de hemel vanuit Nederland.
De uitdaging is meer op coach gebied, organisatorisch en beleidsgebonden. Het zou leuk zijn als daar wat meer transfers komen. Technische directeuren en coaches die wat creatiever zijn. En de steun krijgen van het publiek.
De verwachting is dat juist door de huidige talenten in de competitie en internationaal de vraag naar Nederlandse toppers zal blijven. De jeugdopleidingen zijn simpelweg van zulk degelijk kaliber. Je hebt liever een Hollander die aansluit bij je team dan dat je gaat shoppen en hopen op een gedisciplineerde Romario.
Bovendien, als de teams beter blijven presteren, dit en komend seizoen, dan de Portugezen is er een extra Europese ticket beschikbaar. Het zou ook heel mooi zijn als de televisiegelden dan beter worden verdeeld. Informatie over de Nederlandse clubs en de statistieken wijzen op doorzettingsvermogen. Ondanks dat het budget beleid niet eerlijk is opgezet.
Want de fans zijn al jaren trouw. Volle stadions behalve in de COVID periode waren geen uitzondering. Is het dan niet tijd dat organisatorisch wat meer actie wordt gezet om de nodige investeringen te maken voor meer steun aan de subtop?
Het is een uitdaging met een lager budget om bij de grote aan te schuiven. Maar willen we blijvend doorbreken op internationaal niveau dan moet de financiële verdeling eerlijker zijn.
Tot dan en verder blijven we genieten van het Nederlandse voetbal.