Brother’s Column: Óns voetbal!

Ondanks dat het bijna onmogelijk was om het er afgelopen twee jaar niet over te praten, heb ik op dit platform zo weinig mogelijk over Covid geschreven. De onderwerpen waren op de club gericht, die voor de zoveelste keer aardig in de brand stond en toen dát vuurtje enigszins was gaan liggen, konden er weer stukken over het voetbal geschreven worden. Er kwam weer inspiratie van hetgeen ik op het veld zag.

Ik schrijf dit stuk ook op eigen titel en daar hoef ik niet al te interessant over te doen, aangezien ik geen Drs, Ing. of Mr. voor m’n naam heb staan. Ik ga ook niet teveel tegen heilige huisjes aan schoppen, het enige heilige huis dat ik ken, stond in het Zuiderpark en had vier tribunes.

Ik ben een eenvoudige supporter, als peuter aan de hand van mijn opa mee gewaggeld naar die prachtige club. Inmiddels is dat meer dan 45 jaar geleden. De club heeft, zoals zovelen die dit lezen, als een rode draad door mijn leven gelopen. Scholen werden verlaten, relaties liepen stuk, kennissen raakten uit het oog. Maar de club ging en gaat nooit uit mijn hart. Zo geldt dat voor velen die dit lezen.

En plotseling was daar een virus. Competities werden gestaakt en door het oog van de naald kropen we weer terug de Eredivisie in. Om er een jaar later vervolgens weer keihard uit te vliegen. Gelukkig hebben we die nekslag niet live hoeven aanschouwen. Geen tribune in de brand, geen boze supporters het veld op, geen vuurwerkbommen op het veld. Wat dat betreft was het de rustigste degradatie evâh. Het team presteert nu meer dan naar behoren en ik had in mijn vorige column al geschreven dat deze groep een publiek verdient.

Maar er is een politieke club dat regeert vanuit een ander gedeelte van de stad, die bepaalt dat er slechts een klein gedeelte bij de wedstrijden aanwezig mag zijn. Misschien wordt dat volgende week teruggedraaid en mag daar meer publiek bij. Maar ondergetekende vind het lastig dat een gedeelte van de supporters op dit moment niet welkom is bij de wedstrijden. Omdat ze niet in het bezit zijn van een QR-code.

Volgens de regering moeten de supporters aan bepaalde voorwaarden voldoen. Echter is nu wel gebleken dat:

– het helemaal niet uitmaakt of mensen wel of geen prik hebben gehad, iedereen kan positief getest worden…
– massale bijeenkomsten in de buitenlucht niet voor oplopende cijfers zorgen, wat onder meer is gebleken bij het vieren van voetbalsuccessen bij bekerfinales en kampioenschappen….
– deze regels gelden voor de voetballiefhebbers terwijl de beleidsbepalers wél een bruiloft- of verjaardagsfeest mogen houden. Met andere woorden: de Plebs moeten gaan zitten en gewoon ‘hun bek houden’…
– de media de hoeders van de samenleving zou moeten zijn die verkeerde beslissingen zou moeten aankaarten. Maar die helaas ruim 1,5 jaar kritiekloos het politiek beleid verdedigt omdat ze afgesproken hebben om ‘met dezelfde mond te praten…’ Ondanks alle blunders en misrekeningen in modellen van de ‘deskundigen’ die er altijd flink naast zaten.

Bij elke voetbalclub zouden deze beleidsbepalers het geen 3 maanden overleefd hebben. (Welke krant heeft bijvoorbeeld vragen gesteld over de 5,1 miljard euro -van óns belastinggeld- die gebruikt zou zijn aan Corona-maatregelen, maar waar geen bonnetjes van zijn?)

Wat het mij ook heeft geleerd, is dat een hoop mensen weer uitkijken naar een op het oog zo’n onbeduidend potje zoals ADO Den Haag – Telstar. Waar je lekker kunt foeteren tegen een twijfelende grensrechter of hogere machten kunt aanroepen bij een vermeende penalty. En zoals we vroeger ook één groengele Haagse massa waren, gun het ons ook om erbij te mogen zijn. Kom aub ook niet met teksten als ‘dan ga je toch een prik halen’ of ‘dan laat je je toch testen..’ Want het gaat erom dat je zélf die keus mag maken en dat niet laat opdringen door een autoriteit (die ons welzijn blijkbaar niet als prioriteit heeft, anders hadden ze de ic’s allang al opgeschaald).

Nu hebben een hoop supporters een keus gemaakt, helemaal prima, en hebben zij een QR-code. Maar wat is het volgende? Als jij niet in de pas loopt -en daar hebben Hagenezen het niet altijd even makkelijk mee- behoud jij dan wel je groene vinkje?

Dus besef je dat we allemaal hetzelfde willen, als mens, als Den Haag-supporter en laat ons allemaal van het voetbal én de beleving genieten. Volle stadions met een prachtige sfeer! Wat is de slogan van de KNVB ook al weer?

Voetbal is van IEDEREEN!

Brother