Na elf weken ben ik door alle informatie over Covid-19 compleet murw gebeukt. De teksten op de spandoeken van ADO-supporters zijn de enige die ik nog verdraag. Hartstikke plat en toch lief. Op z’n Haags denken ze werkelijk aan iedereen.
Dolf Niezen was een van de Hagenezen die met een spandoek voor de deur van zijn woonzorgcentrum werd vereerd. De 94-jarige keeper haalde met ADO Den Haag in ’42 en ‘43 de landstitel binnen. Zeldzaam, die had zijn hele leven op lof moeten worden getrakteerd. Voor zijn overlijden op 1 mei toverden supporters met de beeltenis van Haagse Harry – en de tekst supâh keepah op zijn shirt – nog een grote grijns op zijn gezicht. Niet eerder in zijn leven had hij zó in de belangstelling gestaan.
Opa’s, oma’s, patiënten, artsen, verpleegkundigen, ondernemers, brandweerlieden, kermisexploitanten en prostituees. Stuk voor stuk worden ze via spandoeken aangemoedigd door de kunstenaars van de ADO-supportersverenigingen: hâh je rustag ahwe, in deize tèd is revalidasie heilemaal un topprestasie en in de Geleenstraat de mooiste: dankzè deize mauie vrâwhe hoef ik hem nie in mèn wèf te dâhwe. Het naastgelegen stoplicht wordt echt nooit groen, maar het chagrijn daarover verdwijnt spontaan.
Laatste eer
En toen was het vorige week maandag. Op de brekende golven na werd Scheveningen oorverdovend stil, maar lieten de supporters geruisloos toch van zich horen. Met een spandoek bij The Shore bewezen ze Joost, Sander, Pim, Mathijs en Max de laatste eer. Een ooievaar vergezeld door rozen en surfers voor de watermannen die hun leven verloren in zee. Aan de reddingswerkers die alles gaven om hen te redden dachten ze eveneens. De woorden ‘Trots op jullie die voor ons zorgen’ wapperen bij het KNRM-reddingstation fier in de wind.
Wat moeten we in deze tijd veel mensen missen. Dat er nog zoveil om van te hâhwe is besef ik door de spandoeken van de ADO-supporters des te meer. Stay strong, Hageneize.