Onervarenheid speelt Petrovic parten

De druiven zijn zuur na de thuisnederlaag tegen AZ, die verdiend, maar toch onnodig was.

De eerste helft bood ADO prima weerstand tegen een tam AZ. De gasten uit Alkmaar leken van de leg door de wintertijd en het drukke programma. De mannen van Petrovic hadden een goaltje kunnen maken, maar deden dat niet waardoor er met de brilstand gerust werd. Na rust werd AZ echter sterker en bracht met Robert Muhren een extra spits in het veld in de 66ste minuut. Omdat ook Muamer Tankovic in de ploeg kwam en Alireza Jahanbakhsh en Wout Weghorst ook nog in het veld stonden, ging AZ praktisch met vier aanvallers spelen.

Op de bank bij ADO gebeurde niets, ondanks dat AZ sterker en sterker werd en de 0-1 langzaam in de lucht hing. ADO zat zichtbaar in een spagaat en wist niet wat te doen. De ploeg miste de kwaliteit om voor de overwinning te vechten, dus had Petrovic de deur op slot moeten gooien en het punt binnen moeten slepen. Zeker in de vorm waarin ADO verkeert, is een punt tegen AZ goed voor het vertrouwen. Desondanks liet hij de ploeg ongewijzigd aanmodderen in de valse hoop de 1-0 te forceren. Kansen waren er dan ook nauwelijks, daar waar aan de overkant uitblinker-goalie Ernestas Šetkus overuren draaide. Met veel reddingen hield hij ADO in leven, maar het was wachten op de 0-1. AZ kon makkelijk veel kansen creëren, omdat Jahanbakhsh linksback Kanon continu eenvoudig voorbij stak. Hij kon niet op rugdekking rekenen, omdat Beugelsdijk en Meissner de twee AZ-spitsen moesten dekken. ADO speelde bijna een half uur lang één tegen één achterin, en stond daardoor op instorten. Aan de andere kant liep Ebuehi – vijf klassen minder goed dan bankzitter San Roman – te schutteren, maar dat doet de verdediger met plumeaucoup eigenlijk wekelijks. Als Petrovic je zó onterecht ophemelt, ben je klaarblijkelijk zelfs gek genoeg om het Nigeriaanse elftal af te wimpelen.

Het gebrek aan ervaring van Petrovic werd pijnlijk blootgelegd. Hij had moeten lezen dat een punt het hoogst haalbare was. Ook had hij wel wat eerder kunnen wisselen, eigenlijk liefst direct na de Muhren-wissel. Zeker gezien het feit dat hij de laatste weken als invaller met scherp schiet. Marengo kon amper nog lopen na rust, maar het duurde tot de 87ste minuut dat hij vervangen werd. Het publiek brulde om Dennis van der Heijden, maar omdat ook miskoop van de eeuw en zoutzak Becker er in kwam, was het publiek toch nog blij dat er pas zo laat gewisseld werd.

Becker, wat een lapzwans. De eerste sprint die hij trok was al slap en ongeïnspireerd. Je zou toch zeggen dat als je in de 84ste minuut mag invallen, dat je je de laatste 9 minuten het apelazerus loopt, zeker als je nog niet zo lekker ligt bij het publiek en mag invallen voor ster Edouard Duplan (waarom zingt men voor hem niet ‘Allez Duplan’ op de deunen van ‘Allez, Les Blues’?). Maar de Petro-protegé uit Amsterdam strompelde anoniempjes over de kunstmat.

Na de verliespartij is aan alle vreugde definitief een einde gekomen. De laatste thuisgoal in de competitie dateert van 28 augustus. Hoog tijd om er tegen Willem II een paar in te trappen, om zo een witte zakdoek-regen en een échte crisis te kunnen afwenden.