ADO-selectie lijdt aan anorexia zo smal

Tijdens het verloren duel in Leeuwarden (3-2) werd de ADO-reservebank vooral warm gehouden door onder andere jongens als Owobowale, Ebuehi, Merencia en Buwalda. Dit kwartet zal ongetwijfeld bulken van het voetbaltalent, maar de vraag rest of deze jongens van eigen kweek direct klaarstaan als een basisspeler wegvalt. Een zorg onder vele supporters is daarom: is de Haagse selectie wel breed genoeg?

Hoewel trainer Henk Fraser tijdens de afgelopen transferperiode herhaaldelijk om aanvallende versterkingen vroeg, werden er geen extra aanvallers aangetrokken. De overname van United Vansen was immers nog niet in kannen en kruiken, waardoor Fräser nog geen vrijbrief had om op jacht te gaan naar aanwinsten. Of beter gezegd: hij kon het Chinese geld nog niet investeren – neemt niet weg dat ADO op zoek kon gaan naar (aanvallende) versterkingen.

Martin Hansen

De rest van de selectie is prima, maar krap. Er staat met Hansen een doelman van internationaal niveau onder de lat. Mocht hij niet kunnen spelen, kan ADO terugvallen op de bebaarde Zwinkels. De technische staf beschikt over een gedegen defensie – hoewel Wilfred Kanon zijn showstelende scharen en kiezelharde schoten beter achterwege kan laten en zich moet beperken tot puur verdedigen, zoals hij tegen FC Groningen zijn voors en tegens haarfijn etaleerde. Het ADO-middenveld heeft met Kristensen, Jansen, Bakker, Alberg en Gehrt een perfecte mengelmoes van controle en creativiteit. Een goede, gelijkwaardige reserve is er voor deze verdedigers en middenvelders niet of nauwelijks.

Voorin is de spoeling echter dun. Vier spelers komen er eigenlijk maar in aanmerking voor de drie voorhoedeplaatsen. Mitchell Schet is voorpaginanieuws als hij eindelijk een keer een linksback voorbij gaat. Zijn voorzetten zijn geen gevaar voor verdedigers, maar voor supporters op de tribune.

Xander Houtkoop speelde buiten zijn geniale goal tegen Cambuur een waardeloze pot. Zijn naam moet een verbastering zijn van miskoop en brandhout, want zijn vrije trappen met links deden denken aan een foute take-off van een Boeying 747. Laagvliegers dus – ironisch genoeg verliet hij afgelopen zomer juist een laagvlieger om hogerop te gaan voetballen. Mike van Duinen en met name Michiel Kramer laten zien dat ze voor ADO Den Haag uitstekende krachten zijn.

Mike van Duinen

Naast Fraser op de reservebank zitten louter onbekende, jonge spelers uit de eigen gelederen. Op zich is dat een goede zaak, want de jeugdspelers worden zo nauw betrokken bij het basiselftal, maar als ADO te maken krijgt met blessures en schorsingen, wordt het een lastig verhaal voor Fraser.

Er zijn nog wel wat spelers zonder club die transfervrij gecontracteerd kunnen worden, om zo de nijpende situatie voorin wat te verbeteren. John Goossens bijvoorbeeld? Of Krisztián Németh? Guyon Fernandez, Otman Bakkal – of toch de oude Hagenees Cedric van der Gun? Opties zijn er genoeg voor Fraser en zijn staf.

Tekst: Het Nest van de Ooievaar