Rene’s Column: Lex Immers, held van Midden Noord!

Een doordeweekse dag ergens in 1995, de klok slaat 18.30. Een lang en mager mannetje, van 9 jaar oud, is met een paar gabbers aan het voetballen op een pleintje ergens in Den Haag. Het ventje is getooid in het tenue van FC Den Haag. Hij wordt door zijn moeder geroepen: ‘Nu naar huis, je eten staat klaar!’ Nu even niet mam, we spelen met FC Den Haag tegen Ajax en we staan met 2-4 achter. Ik kan nu niet stoppen.

Er fiets een man langs met een lange, vette, mat in zijn nek. Hij heeft een bierbuik, een grote gouden ketting om, waar een gouden ooievaar aan bengelt, een groengele campingsmoking aan van het merk Australian, in ieder oor twee grote, gouden, oorbellen en bovenop zijn harses, een, groen gele, pet met de letters FCDH. In onvervalst Haags blèrt de man: ‘goed zau jonge, dat is de juiste instelling nauit opgeive en zeikah nie tege de jaude!’ Hey Harry, roept het mannetje naar de man, je kent me toch, Hagenezen geven nooit op!

De moeder stopt met roepen. Ze weet dat ze toch geen kans maakt om het ventje naar binnen te krijgen. Het is nu afwachten geblazen tot de andere kinderen naar huis moeten of totdat de Haagse overwinning een feit is. De klok slaat: 20:00 uur. Lexje Immers betreedt het ouderlijk huis. Zijn moeder is bezig met de afwas. Zijn vader vraagt alleen maar: en Lex?  5-4 gewonnen pap!

Vandaag was ik Edwin Grunholz en ik speelde die Winston Bogarde en die rubberlip Michael Reiziger helemaal zoek. Kicke  gozer! Papa is super trots op je dat je die neuzen een Haags poepie hebt laten ruiken, jouw eten staat daar. Met een grote grijns op zijn smoel werkt Lex zijn maaltijd naar binnen. Een maaltijd die inmiddels ijskoud is geworden maar het smaakt hem fantastisch. Na een overwinning op Ajax zou hij zelfs nog een broodje, met een bevroren kroket, lachend naar binnen werken.

Hij moet altijd eten wat de pot schaft en uiteraard moet zijn bord helemaal leeg. Zo niet dan  klimt vader Immers op tafel en volgt, met een boze blik in zijn ogen,: “You are, You are, You are, You are, You are! Nou dan vreet je echt alles wel op. Heel sporadisch komt het voor dat de gehele familie samen eet. Bij sommige gezinnen wordt, aan tafel, voor het eten, het ‘Onze Vader’ gebeden. In huize Immers zingt het gehele gezin uit volle borst: ‘Den Haag is onze glorie, Den Haag is onze club!’ FC Den Haag is immers als religie binnen huize Immers.

Mama Immers komt aanzetten met een pyjama. Hoe kan het ook anders, het is een geel groene pyjama met een joekel van een ooievaar op de voorkant. Het beest heeft een honkbalknuppel, in zijn rechterpoot, en heeft een agressieve blik in zijn ogen. De vogel heeft een houding waaruit blijkt dat hij schijt heeft aan de hele wereld. Het is wel duidelijk, met deze vogel moet je geen grappen maken. Boven de kop van de ooievaar prijkt de tekst: ‘FC Den Haag N-Side!’ Onder de poten van de ooievaar staat: ‘Junior Hooligan.’

Vader Immers brengt Lex iedere avond naar bed. Kleine Lex neemt plaats onder zijn groen gele FC Den Haag dekbed en kijkt naar het groen gele, FC Den Haag, behang dat zijn vader onlangs, uiteraard bij het behangparadijs van John van Zweden, voor hem heeft gekocht. Aan zijn muur hangen verschillende uit- en thuisshirts van FC Den Haag, ook hangen er een aantal elftalposters.  Op zijn deur hangt een grote poster van Aad Mansveld, volgens zijn vader, de populairste en beste voetballer ooit uit de geschiedenis van FC Den Haag. Het pronkstuk is echter een graffiti van de Haagse kunstenaars, Zest en Sense, die de Noord Tribune levensecht op een witte muur in zijn kamertje hebben gespoten. Als Lex wakker wordt, ziet hij iedere dag de mooiste tribune van Nederland voor zich!

Uiteraard leest zijn vader, voor het slapen gaan, niet voor uit allerlei lullige kinderboeken maar vertelt hij Lex verhalen over zijn belevenissen als supporter van de club. Alles komt voorbij. De sportieve successen, de dieptepunten, de Europese wedstrijden, de wedstrijd in 1987 tegen Ajax en de supportersrellen. Kleine Lex smult van de verhalen en kan er geen genoeg van krijgen.

Hij kijkt naar de FC Den Haag tattoo van zijn vader en zegt: ‘ als ik later groot ben wil ik dat ook pap.’ Waarop zijn vader hem liefdevol, en trots, aankijkt en zegt:’ ja, he he.’  Zijn vader mag de slaapkamer niet verlaten voordat ze samen nog wat liederen hebben gezongen. Iedere avond klinkt in huize Immers :” Can you hear the Northside sing….!”  Gevolgt door: ” Zing ik FC Den Haag, FC Den Haag FC!” Steevast wordt afgesloten met: “Oh Oh Den Haag”, want als de familie Immers ergens trots op is dan is het wel de Haagse komaf.

Als vader Immers het zat is zegt hij steevast: “zo en nou maffen, ouwe pikkemoos!”  Waar ga je vannacht van dromen? Van een 3-2 overwinning, op Ajax, pap in een uitverkocht stadion. Uiteraard met een doelpunt van mij! En als ik dan scoor pap, dan laat ik mijn FC Den Haag tattoo zien want heel de wereld moet weten hoeveel ik van deze club hou! Ouwe Immers, moet er om lachen en zegt: “winnen van de joden door een doelpunt van mijn zoon, dat zou fantastisch zijn!” Gaan we nog naar de wedstrijd tegen FC Emmen van aanstaande zondag, pap? Je hebt toch wel kaarten voor Midden Noord gehaald he? Tuurlijk gozer, ga jij maar lekker dromen van je 3-2 overwinning op de joden!

Op 20 maart 2011 is de droom van Lex Immers uitgekomen. Hij heeft 3-2 van Ajax gewonnen, heeft gescoord, heeft zijn FC Den Haag tattoo laten zien en heeft aan heel de wereld laten zien hoeveel hij van zijn club houdt! Lex kreeg de Haagse voetbalcultuur, en daarmee de rivaliteit jegens Ajax, met de paplepel ingegoten. Lex Immers, kind van de stad Den Haag, en kind van Midden Noord, kreeg haast heel de wereld over zich heen omdat er ergens in Amsterdam een voetbalclub speelt waarvan de supporters zich ‘superjoden’ noemen.

Lex Immers is de meest besproken en beschreven speler van ADO Den Haag en dat had niemand ooit durven dromen. Ik heb nog nooit zoveel praatprogramma’s en columns voorbij zien komen, die gaan over het gedrag van een voetballer. Zelfs Patrick Kluivert kreeg, na te  zijn beschuldigd voor deelname aan een groepsverkrachting en na het veroorzaken van een auto ongeluk waarbij, schouwburgdirecteur, de heer Putman om het  leven kwam minder media aandacht.

Door veel journalisten werd Lex neergezet als een domme lul, door andere journalisten weer als antisemiet. Vooral dat laatste vind ik eigenlijk een belediging voor de Joodse gemeenschap. Zouden die mensen dan niet intelligent genoeg zijn om te beseffen dat het niks met hun te maken heeft maar met Ajax? Ik denk zelf dat ze daar wel intelligent genoeg voor zijn.

Lex Immers is veroordeeld door mensen die niks van voetbalcultuur snappen of willen snappen. Door mensen die in hun hele lijf nog nooit zoveel clubliefde hebben gevoeld als Lex Immers in zijn pink. Bij welke club, in de Eredivisie, vind je een speler die het voetbal beleeft als de supporters? Die zielsblij is na iedere overwinning, die oprecht dagenlang doodziek is van een nederlaag, die 90 minuten lang alles geeft voor een goed resultaat. Die zoveel van zijn club houdt, dat hij de clubliefde heeft laten vereeuwigen op zijn lichaam. Waar vind je zo’n speler?  Zo’n speler vind je alleen nog bij ADO Den Haag, en reken maar dat ze dat pijnlijk vinden in Amsterdam, zijn naam is Lex Immers.

Lex wij zijn super trots op je en op de Haagse voetbalcultuur, die jij als geen ander in je ‘Groen Gele Hart’ meedraagt!

Voor ADO Den Haag behang het behangparadijs van John van Zweden: http://www.behangparadijs.nl

Voor een Graffiti, bijvoorbeeld in een kinderkamer: http://www.artdrenaline.com of http://www.graphicsense.nl