Rene’s Column: over Verhoek, Derijck, Duitse Herders en Supergovert!

‘Wij wensen Nico heel veel succes op Woudestein, we gaan hem, zijn witte fiets en zijn keurige Nederlandse taalgebruik met grappig accent de komende tijd missen’ Dit is een stuk tekst, uit het nieuwsbericht over de verhuur van Nico Pellatz aan Excelsior, op de officiële site van ADO Den Haag.

Voor hetzelfde geld had er gestaan:

‘Wij wensen Wesley heel veel succes in Eindhoven, we gaan hem, zijn geweldige looks ,die menig  hart en clitoris sneller doen kloppen , zijn big smile en de bananen van zijn vader de komende tijd missen’

Of

‘Wij wensen Timothy heel veel succes in Groningen. Hij is een meester in het epileren van zijn wenkbrauwen en ook zijn bikkelharde Belgische humor heeft indruk gemaakt. We zullen hem, met zijn mooie gladgeschoren schedel, dan ook zeker gaan missen’

Gelukkig zijn deze of vergelijkbare teksten ons bespaard gebleven want zowel Verhoek als Derijck zijn, godzijdank, gebleven. Het feit dat deze twee toppers zijn gebleven en het feit dat het basisteam verder intact is gebleven, is de grootste overwinning van deze week.
Afgelopen zondag en maandag zat ik met het zweet tussen mijn bilnaad en op mijn voorhoofd, al surfend over het internet, de berichtgeving inzake de voetbaltransfers te volgen. Toen de klok maandag 0:00 uur sloeg, was ik als een kind zo blij. We kunnen nog minimaal een half seizoen genieten van prachtige rushes en voorzetten van Wesley Verhoek!  Ik heb gelijk een grote banaan uit de kast getrokken om het te vieren. Uiteraard een banaan afkomstig van de firma Verhoek!

Toch zal ik Nico Pellatz missen want ik vond hem super geil! (zoals ze dat in Duitsland zeggen). Zoals hij naar Coutinho keek was veelzeggend. Hij keek naar Gino als een Duitse Herder naar een braadworst. De gretigheid droop er vanaf.  Gino bleef scherp dankzij Nico. Bovendien is Nico iemand die altijd bijzonder enthousiast reageert op het publiek. Hij kon, na het betreden van de grasmat, nooit wachten tot het moment dat hij die rechterarm, met een sierlijke beweging,  de lucht in kon zwaaien om het publiek te begroeten.  Typisch Duitse vriendelijkheid.

John vd Brom is ook behoorlijk gecharmeerd van de  Duitse keeper. Indien hij bij Excelsior de eerste keeper wordt dan begrijp ik de keuze om hem te verhuren. In dat geval kan der Nico een half seizoen eredivisie-ervaring opdoen en bovendien kan Den Haag de kwaliteiten van de keeper dan pas echt goed beoordelen.
Mocht Nico het op Woudestein goed doen dan is de kans groot dat hij volgend seizoen, uiteraard met zijn witte fiets, terugkeert bij Den Haag en de concurrentie aan zal gaan met Gino Coutinho voor een plek onder de lat. De blessuregevoelige en onzekere Robert Zwinkels kan dan, ondanks een nog  doorlopend contract, weleens het kind van de rekening worden.

In mijn vorige column sprak ik de wens uit dat wij, tegen Excelsior,weer getrakteerd zouden worden op een ‘Adorgasme’.  Een wens die werkelijkheid werd want ook op Woudestein konden we wederom genieten van een aaneenschakeling van Haagse hoogtepunten. Neem alleen de vijf Haagse doelpunten, die waren allemaal van een geweldige schoonheid.

Jens Toornstra beleefde vast en zeker, bij het scoren van zijn eerste goal in de Eredivisie, ook een persoonlijk ‘Adorgasme ‘.  Met een fabelachtige kapbeweging stuurde hij een Excelsior verdediger het ,  Kralingse, bos in om vervolgens met een bekeken schot keeper Lex van Haeften, waarvan de Haagse aanhang sterk het vermoeden had dat zijn kapper dood was, het nakijken te geven.

Uiteraard was het gunstig voor ons dat Excelsior verdediger Daan Bovenberg al vroeg in de wedstrijd een rode kaart kreeg. Ik vond deze rode kaart, die volgens veel kenners onterecht was, volkomen terecht want Bovenberg zette zijn noppen bewust in het been van Radoslavjevic en had absoluut niet de intentie om de bal te spelen. Dus chapeau voor scheidsrechter Van Sichem, die dit bijzonder goed had gezien.

Na het vertrek van Bovenberg leek het net of Excelsior met drie man minder speelde. De ploeg kon geen moment meer indruk maken en werd door Den Haag helemaal van de, kunstgras, mat gespeeld. De enige Rotterdammer die nog van zich liet spreken was Excelsior verzorger Mario Meijer, die een rode kaart kreeg omdat hij scheidsrechter Van Sichem voor NSB’er zou hebben uitgemaakt. Waarschijnlijk vroeg Meijer zich alleen maar hardop af of Van Sichem wel lid was van de Nederlandse Scheidsrechters Bond? Oftewel de NSB. Beetje flauw van Van Sichem om daar een rode kaart voor te trekken.

Het mooiste moment, uit de geschiedenis van het Nederlandse voetbal, waarbij een verzorger in opspraak raakte was, wat mij betreft,  tijdens de bekerwedstrijd NEC -De Treffers in 2000. Bij een 1-1 stand kopte Jan Maas, verzorger van de Treffers,  met zijn watertas nog in zijn hand, een schot van Jack de Gier uit de goal. De verzorger voorkwam hiermee een zeker doelpunt. Een verzorger die uit liefde voor zijn club alles uit de kast haalt om een tegendoelpunt te voorkomen, wat een held!

Zaterdagavond 5 februari 2011, de klok slaat 21:28. Den Haag leidt in Eindhoven tegen PSV met  1-2. Dzsudzsak omzeilt de buitenspelval en gaat, na een steekpass van Engelaar, alleen op Coutinho af. Hij omspeelt Gino en schuift de bal richting het lege doel. Eindhoven juicht als de bal, tergend langzaam, richting de doellijn rolt. Govert de Kramer, die na een blessurebehandeling van Coutinho nog in de buurt is van de Haagse zestien, bedenkt zich geen moment en rent het veld in. Met een sliding, waar Christian Kum jaloers op is, haalt hij de bal van de lijn om de lederen knikker vervolgens, loeihard, de tribune in te knallen. Kedeng, Kedeng , zo tegen het ei van, PSV Supporter, Guus Meeuwis.

Het Eindhovense publiek valt stil. Vanuit het uitvak klinkt het: ‘ SuperGovert, SuperGovert he he en We love you Govert, we do!’ In het jaar waarin Den Haag Europees voetbal gaat halen, is de 1-2 overwinning op PSV een feit. De Haagse verzorger, Govert de Kramer, is ‘man of the match’ en krijgt een standbeeld op het Haagse Heldenplein.

Come on The Hague

Rene