Rene’s Column: Gretigheid, hemelse pindasaus en Tscheu La Pil

We zijn weer begonnen! Afgelopen maandag is het seizoen, knallend, geopend tijdens de eerste training  met een vuurwerkshow waar menig Chinese vuurwerkfetish zijn vingers en/of zijn vuurpijlen bij af zou likken. Degene die vooraf niet van de vuurwerkshow op de hoogte waren zullen ongetwijfeld gedacht hebben dat de pleuris was uitgebroken in het Zuiderpark want het leek wel oorlog.  Als de spelers tijdens dit seizoen  voor net zoveel vuurwerk, in de wei,  zorgen als de supporters tijdens deze training dan wordt het op zeker linkerrijtje!

Waar de gebroeders Jol samen met hun vrienden in de Amsterdam Arena  regelmatig Que Sera Sera ten gehoren brengen daar zal dit seizoen in onze haagse voetbaltempel wellicht Kyo Cera Cera klinken.  Kyocera heeft met FC Den Haag een meerjarige overeenkomst gesloten als naamgever van het stadion. Het bedrag dat de Japanse multinational investeert is niet bekend gemaakt maar het zou gaan om een substantieel bedrag. Naar verluidt worden de bitterballen, die onder het toeziend oog van Lonny na iedere wedstrijd werden geserveerd, nu ingewisseld voor Sushi dus achteraf is het maar goed dat Jan Everse niet is gekomen.

Over eten gesproken, zaterdag was het dan zover. Eindelijk  kon ik weer eens  genieten van het heerlijke patatje pinda bij Laakkwartier.  Ik ben een pindasausliefhebber van de bovenste plank en voor een patatje met deze hemelse pindasaus  kan je me gerust me bed uitbellen. Boze tongen beweren dat  ook onze Indonesische  topkok en chefcatering Lonny slapeloze nachten heeft van dit recept. Hij heeft er al menig Indonesisch kookboek op na geslagen maar het lukt hem maar niet om het recept te evenaren.  Zelfs een telefoontje naar de, in Indonesische kringen, alom bekende en gerespecteerde hobbycock,  met specialisatie Sate,  Andre Wetzel bood geen uitkomst.Dit baart mij zorgen want Ik mag toch hopen dat Lonny er voor de eerste wedstrijd in slaagt om het recept in handen te krijgen. Met dit pindasausrecept  heeft Lonny goud in handen. De inkomsten van de catering zullen verdubbelen als deze pindasaus volgend seizoen in het Kyocera stadion op de kaart staat. Die, oosterse,  naam alleen al Kyocera stadion, die verdient dat er een kwalitatief hoogwaardige pindasaus wordt geserveerd.  Als Lonny hierin slaagt dan vergeef ik hem in één klap al die lauwe kroketten en koude koffie die hij ons de afgelopen seizoenen heeft voorgeschoteld!

Mede dankzij de patat pinda begon mijn voetbalzaterdag dus geweldig.   Mijn geluk kon helemaal niet meer op toen de wedstrijd begon en ik gewoon weer eens  voetbal kon kijken zonder dat er duizenden inboorlingen en andere mafketels op Vuvuzela’s zitten te blazen.  Het was wel even  wennen niet constant die tuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuut in je oren maar wel erg lekker!

Op basis van deze eerste wedstrijd kan je nog weinig conclusies trekken. Tweedeklasser Laakkwartier is natuurlijk geen serieuze sparringspartner.  De spelers van Laakkwartier moeten gedacht hebben dat FC Den Haag met 3 ballen tegelijkertijd aan het voetballen was want het ging allemaal veel te snel voor de amateurs. Wat opviel was de enorme  gretigheid bij FC Den Haag. Na iedere goal werd de bal snel uit het net gehaald omdat men de resterende tijd optimaal  wilden benutten  om het pak billenkoek voor Laakkwartier verder te vergroten. Zelfs bij 0-10 werd er nog haast gemaakt. Deze gretigheid heb ik vorig seizoen, in de meeste wedstrijden,  gemist. Houdt  dat er in John!

Een wedstrijd, van FC Den Haag, bij Laakkwartier staat vaak garant voor een gezellige voetbalmiddag. De weergoden zijn ons meestal goed gezind en naast het  al eerder genoemde overheerlijke  patatje pinda kan je ook nog genieten van een lekkere Jupiler uit de tap. Dit Alles terwijl je staat te ouwehoeren met je voetbalvrienden en  kijkt naar voetbal, Haagse schonen die in zomerjurkjes voorbij paraderen en naar de diverse BHzen (bekende Hagenezen) die voorbij schuifelen.

Zo viel mijn oog op oud speler en ex-scharenkoning Tscheu La Ling. Tscheu was bij de eerste training   aanwezig en was bij Laak ook weer van de partij.  Ling is eigenaar van AC Trencin de club waar proefspeler Frantisek Kubik vandaan komt. Als Kubik de dubbele schaar van Tscheu heeft geleerd is hij wat mij betreft welkom want we kunnen wel een speler met een goede individuele actie gebruiken.  Tscheu was vroeger zo’n speler waar de mensen voor naar het stadion gingen. De ene wedstrijd speelde hij als een drol  en de andere speelde hij, met die geweldige schaar, de ene na de andere verdediger helemaal dronken.  Tscheu is inmiddels binnen door de pillen. Tscheu is namelijk ook eigenaar van het bedrijf Fitshape.  Dit bedrijf houdt zich onder andere bezig met de handel in voedingssupplementen, afslankpillen,  zoals de Fitshape superfatburner, en gewichtbeheersingsprogramma’s.  Als ik zo is naar die dikke pens van Ling kijk dan is hij zelf niet echt een wandelende reclame voor zijn eigen producten. Het kan haast niet anders of zelfs Tscheu verkiest de patat pinda van Laakkwartier boven zijn eigen superfatburners!

Ling is trouwens ook de huisapotheker van Arjen Robben en Rafael vd Vaart. Toeval of niet maar vooral de prestaties van eerstgenoemde zijn sterk verbeterd sinds hij aan de pillen van Tscheu zit. En daar zijn we Tscheu La Pil natuurlijk allemaal dankbaar voor want Robben kan nog weleens erg belangrijk gaan worden in de race om de wereldtitel. Zo zie je maar weer dat een carriere raar kan lopen. Tscheu La Ling van ongekroonde scharenkoning tot medicijnman!

Terwijl ik de afsluitende woorden van deze column op mijn toetsenbord tik denk ik bij mezelf nog 6 nachten slapen tot  de volgende krachtmeting van onze haagse helden, met het team VVCS, dus ook tot mijn volgende overheerlijke patatje pinda. Chapeau voor de catering van Laak!