Net als vorig seizoen, bij de laatste thuiswedstrijd, werd er ook nu stil gestaan bij alle mensen die ons dit seizoen zijn ontvallen. De stadionspeaker riep op om een minuut lang, voor deze mensen, te applaudisseren. Een mooi initiatief dat mij behoorlijk wat kippenvel opleverde. Ik vroeg me tegelijkertijd af of dit nou ook bedoeld was als een soort afscheidsapplaus voor Andre Wetzel en Raymond Atteveld? Want ook zij zijn ons, dit seizoen, in zekere zin ontvallen.
Zo’n laatste thuiswedstrijd staat altijd in het teken van afscheid nemen. Afscheid nemen van het afgelopen seizoen, van de spelers die weggaan en in dit geval zelfs van de scheidsrechter. Want zondag was de laatste voorstelling van ‘De grote Roelof Luinge show’ in het Aad Mansveld theater. Luinge liet zich, zoals bij alle wedstrijden, weer vergezellen door zijn vrouw. De geruchten gaan dat zij voor iedere wedstrijd, bij wijze van warming up, een paar minuten op zijn fluit mag blazen want zoals insiders weten is een koude fluit de nachtmerrie van iedere, zich zelf respecterende, arbiter.
Luinge is in de loop der jaren, samen met zijn moeder, fanatiek toegezongen door de haagse aanhang. Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat ze nu ook bij de KNVB beseffen dat het, gezien de hoge leeftijd van Roelof, niet echt geloofwaardig meer is dat zijn moeder in de prostitutie zit. Derhalve is het inderdaad de hoogste tijd om te stoppen. Roelof floot een puike partij. Hij zag alleen een zuivere handsbal van RKC, in de zestien, over het hoofd maar maakte zijn fout later goed door alsnog een strafschop te geven voor shirtje trekken.
Ondertussen verrichtte Haagse Aadje goed werk in Rotterdam. Aad zijn debuut was natuurlijk al ijzersterk door in de wedstrijd tegen Heracles een rode kaart te pakken waardoor hij, een deel van deze wedstrijd en, de belangrijke wedstrijd tegen Feyenoord niet vanaf de bank kon coachen. In het cruciale duel van Sparta tegen Utrecht begon hij met Denneboom, die al maanden niet heeft gespeeld en de conditie heeft van een wijkagent, in de basis. Daarnaast haalde hij de beste speler, en clubtopscorer Falkenburg, na 25 minuten naar de kant terwijl de blunderende Adeleye mocht blijven staan. Het resultaat is bekend een 0-3 nederlaag. Het is overduidelijk dat Aad de Mos Den Haag nog steeds een warm, Groen Geel, Hart toedraagt. Die Rotterdammers hebben nu nog steeds niet door dat Aad deel uitmaakt van het Haagse complot om FC Den Haag in de eredivisie te houden. De dankbaarheid van Midden Noord, getoond door een luidkeels Aadje bedankt, was dan ook volkomen terecht. Beste Aad, mede dankzij jouw optreden in Rotterdam zijn we nu veilig. Vanaf nu zul je door het leven gaan als Aado de Mos. Succes met Sparta in de nacompetitie!
Al met al was het een zeer geslaagde thuiswedstrijd . Als de zon schijnt, alle corners van Pascal Bosschaart goed zijn, Milic op de tribune zit en zelfs Oper weet te scoren dan kan het niet anders of RKC zou met 0 punten, in die toch al lege tas, terug naar Waalwijk gaan. Aldus geschiedde en als slagroom op de taart verloor Feyenoord ook nog van Twente dus deze voetbalmiddag kon niet meer kapot!
Zo’n laatste wedstrijd staat, zoals ik al eerder schreef, in het teken van afscheid nemen. Een speler die zeker weggaat is Yuri Cornelisse. Ik zou liegen als ik zeg dat Yuri op mij een grote indruk heeft gemaakt vanwege zijn voetbalkunsten. Ik vond hem als speler nauwelijks toegevoegde waarde hebben. Als voetbalprof en als mens heeft hij echter een geweldige indruk op mij gemaakt. Yuri is een voorbeeldprof die altijd positief is, keihard traint, jonge spelers coacht, blijft knokken en altijd bereid is om een praatje te maken met de supporters. Hij is een bijzonder sympathieke en aardige gozer. Bovendien was hij de enige speler die, om ons te entertainen, af en toe met zijn leven speelde want als zo’n radslag een keer misgaat dan breek je gewoon je nek. De acrobatische toeren van Yuri zijn niet onopgemerkt gebleven. Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat er zondag scouts van circus Zarazani op de tribune zaten.
Als we het dan toch over entertainment hebben dan kom ik toch ook weer bij Pascal Bosschaart terecht. Pascal was, samen met Verhoek en Ditewig, een van de spelers die de moeite nam om de supporters/sponsors in de small businessclub te bedanken. Pascal greep de microfoon en zong, Ooh Ooh Den Haag, op een manier waar de oorspronkelijke zanger, Harry Jekkers, nog een puntje aan kan zuigen. Enkele dames in de zaal dreigde flauw te vallen, door het bijzonder sensuele stemgeluid van deze haagse Joe Cocker, maar kregen nog net op tijd een paar ijsblokjes in hun nek om af te koelen. Echt onbegrijpelijk dat FC Den Haag zangers, als Ronnie Ronaldo en Mike Peterson, inhuurt om voor de wedstrijd te zingen terwijl ze zoveel zangtalent in hun eigen selectie hebben. Geef die microfoon voor de wedstrijd aan Pascal!
Ik heb genoten! De spelers krijgen allemaal een dikke voldoende. Uitblinkers waren voor mij Toornstra, Dereijck, Bosschaart en Verhoek. Coach Maurice Steijn heeft de klus geklaard en dat is voor nu alles dat telt. Waarbij het overduidelijk is dat de ploeg onder Steijn, op een uitglijder in de 2de helft tegen NEC na, een veel betere indruk heeft gemaakt dan onder Atteveld. Het zoveelste bewijs dat RA geen enkele toegevoegde waarde levert voor zijn dikke salaris. Heb jij dat ook gezien Mark?
Iedereen met een Groen Geel Hart van harte gefeliciteerd met het continueren van het eredivisieschap!
Rene